วันพุธที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2552

เดือนแห่งความเหน็ดเหนื่อย




ปลายเดือนสิงหาคมนี้ไปจนถึง 23 กันยายน
จะเป็นเดือนที่แทบจะเหน็ดเหนื่อยสำหรับเรา
เหน็ดเหนื่อยกับการทำงาน
เหน็ดเหนื่อยกับการอบรม
เหน็ดเหนื่อยกับการปรับตัว
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นบนความเหน็ดเหนื่อยก็มีความฝันรอเราอยู่ตรงปลายทาง

จันทร์ - ศุกร์ 8.30-17.30 น. ทำงานออฟฟิศ
พุธ - พฤหัสฯ 16.30-21.00 น. อบรมผู้ประกาศข่าวช่อง 7
เสาร์ 9.00-16.00 น. อบรมผู้ประกาศข่าวช่อง 7
อาทิตย์ 18.00-19.00 น. จัดรายการ"ทางสู่ฝัน" TCC

แค่นี้ก็แทบจะไม่มีเวลาพักผ่อน
เหลือเวลาช่วงเช้าวันอาทิตย์ถึงบ่ายได้นอนเต็มที่หน่อย
ส่วนวันธรรมดาคงนอนเร็วขึ้น ไม่งั้นคงเป็นหมีแพนด้าไม่หายซักที เฮ้ออทำไงดี
โชคดีที่สัญญาตอนอบรมกับช่อง 7 เค้าไม่ห้ามการทำงานพิธีกร
ห้ามแค่การไปอ่านข่าวในช่องต่าง ๆ
ไม่งั้นรายได้หดหายไปแน่ ๆ
ต่อแต่นี้ไปจะขยันฝึกซ้อม ๆๆๆๆๆ จะทำให้ดีที่สุด
10 คนสุดท้ายจะเป็นใครก็ตาม เราจะทำเต็มความสามารถแล้วกัน

คืนนี้ไปจัดรายการ "จับกระแสพระ" อีกคืนเดียว
เพราะอาทิตย์หน้าติดอบรมแล้ว
จะหาใครไปแทนดีนะ คงต้องคิดดูอีกที
เพื่อนที่เคยเบี้ยวงานตอนเดือนก่อน เพิ่งจะโทรมาขอโทษเอาเมื่อวันก่อน
อืม...คิด ๆ ดูแล้วก็นานาจิตตัง ขอโทษช้าไปไหม แต่ก็ยังดีกว่าไม่ขอโทษใช่ไหม
แต่ข้ออ้างที่บอกว่าจำวันเวลาผิดนั้น
ฟังดูไม่ขึ้นเลย แล้วทำไมถึงไม่รีบโทรมาขอโทษแต่แรก
ปล่อยเวลาให้ผ่านไปเป็นเดือนสองเดือน
ช่างเถอะ ก็คงจะไม่ได้งานจากเราอีกแล้วหล่ะ


จะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้...






วันอังคารที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ความรักที่มากกว่าความรักครับ

เดือนสิงหาคม...
เป็นเดือนที่มีความสำคัญกับเราหลาย ๆ อย่าง
มีสิ่งที่ทำให้ต้องจดจำและระลึกอยู่เสมอ ๆ ในเดือนนี้
ทั้งความทรงจำที่แสนเจ็บปวด เศร้าใจและทรมาน
ทั้งความทรงจำที่มีแต่ความสุข หัวใจพองโต และยิ้มบนมุมปากทุกครั้งที่นึกถึง
หรือวันเกิดของใครหลาย ๆ คนในเดือนนี้
แปลก..แต่ก็คิดว่านี่อาจเป็นเรื่องของพรหมลิขิต

เดือนสิงหาคม...
เราคิดถึงแม่
อยากกอดแม่จัง
จำได้ว่า ทุกปีของวันแม่ ตอนเช้าตรู่แม่จะโทรหาก่อนทุกครั้ง
งัวเงียมารับโทรศัพท์ เพราะเป็นวันหยุด เสียงใส ๆ ของแม่จะถามว่า
"ตื่นนอนหรือยัง ทานข้าวเช้าหรือยัง
วันนี้วันแม่นะ แม่รักลูกมาก โชคดีนะลูก"
เป็นเรื่องที่แปลกไหมหล่ะ
วันแม่แต่แม่โทรมาบอกรักลูกก่อนทุกที และเป็นอย่างนี้ทุกปี
ไม่แม้กระทั่งพ่อเองก็เถอะ วันพ่อ พ่อก็โทรมาบอกรักก่อนทุกครั้ง
อืม...ครอบครัวนี้อาจดูแปลก ๆ แต่ก็ทำให้เรายิ้มได้ทุกครั้งไปที่นึกถึง

แม่เป็นคนที่อารมณ์ดีและสร้างเสียงหัวเราะได้ตลอดเวลา
เอกลักษณ์ที่โดดเด่นที่สุดของแม่ คงหนีไม่พ้นเสียงหัวเราะที่ดังสุด ๆ
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน คอยฟังเสียงหัวเราะของแม่เถอะ ตามหาตัวได้ง่ายที่สุด

แม่เป็นคนเก่งที่สุดในสายตาเรา
เป็นทั้ง อสม. ประธานกลุ่มแม่บ้าน เป็น อบต.
แม่จบแค่ ป.4 แต่อ่านออกเขียนได้
จดหมายที่แม่เขียนติดต่อกันตั้งแต่เรียนปี 1 จนจบปี 4
ทุกวันนี้ยังเก็บไว้อยู่เหมือนเดิม
หยิบขึ้นมาอ่านทีไร รู้สึกได้ถึงความห่วงใย และความรักที่แม่มอบให้
จนถึงวันนี้ แม่(โดนบังคับ)เรียนจบ ม. 6 แล้ว แต่แม่ก็บอกอยู่เสมอว่า
"แม่ยังท่อง A-Z ไม่ได้เลย 555"

ความน่ารักของแม่ยังมีอีกเยอะ
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรถไฟฟ้าที่แม่ถามว่า
"ต้องเสียบปลั๊กหรือเปล่าลูก รถถึงจะวิ่ง
แล้วถ้ามีคนถอดปลั๊กรถก็หยุดน่ะสิ"
แต่แล้วแม่ก็ได้นั่งรถไฟฟ้าทั้งบนดินและใต้ดินไปแล้ว
คงหายสงสัยเรื่องปลั๊กไฟแล้วมั้งตอนนี้
แม่เคยถามว่า
"ฟิตเนสที่ลูกไปเป็นนี่ คือที่ที่ใส่กางเกงในตัวเดียวหรือเปล่า"
555 แม่ครับ ไม่ใช่ห้องสตีมนะค้าบบบ

แม่เคยรีบจะเข้าไปซื้อยกทรงในห้าง
แล้วบอกกับเราว่าคราวนี้ไม่ต้องซื้อให้แล้วนะ
เพราะทั้งวันซื้อให้แม่ตลอด แม่เห็นป้าย 30-70
นึกว่าเป็นราคาขาย แต่ที่ไหนได้เป็น ลดราคา 30-70%
ราคาตัวละตั้งหลายร้อยบาท สุดท้ายก็ไม่ได้ซื้อรีบเดินหนีไปขำไป

แม่ยังมีเรื่องให้ขำอีกเยอะ
เล่าสามวันแปดวันก็ไม่จบ
แม่เคยมีเรื่องเสียใจ...
แม่เคยมีเรื่องทุกข์ใจ...
และทุกปัญหาของแม่ เราเคยนั่งคุยกันด้วยน้ำตากันมาแล้ว
เรากับแม่ก้าวผ่านปัญหาหลายอย่าง
แต่เราเชื่อว่า ณ วันนี้ คงไม่มีปัญหาอะไรที่หนักหนาเท่ากับเรื่องที่ผ่านมาแล้ว

สำหรับเรา
จะทำความฝันของเราให้สำเร็จ
ถึงแม้ว่าวันนี้จะยังก้าวไปถึงจุดนั้นไม่ได้ก็ตาม
แต่เราเชื่อว่า...ยังมีแม่ที่คอยอยู่เคียงข้าง
คอยเป็นกำลังใจ คอยปลอบใจ และบอกให้เราเข้มแข็งพร้อมที่จะต่อสู้เสมอ

เดือนสิงหาคม
เดือนที่คิดถึงแม่ และคิดถึงมากขึ้นทุกวัน
แม่มักจะโทรหาตอนเย็น ๆ แล้วบอกว่าทำไมวันนี้ไม่เห็นโทรหา งานยุ่งเหรอลูก เป็นห่วงลูกนะ
ทุกครั้งที่เราไม่ได้โทรหาแม่มักจะพูดแบบนี้เสมอ

เดือนนี้อาจจะทำให้คิดถึงแม่มากเป็นพิเศษ
แต่สำหรับเรา
ยกให้ทุกวันเป็นวันแม่ อยากบอกรักแม่ทุกวัน
วันแม่ปีนี้
อย่าลืมบอกรักแม่นะครับ