วันเสาร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

สัปดาห์ที่ 3 ของการทำงานช่อง 7 สี : โต๊ะกองบก.

สัปดาห์ของความไม่ชัดเจน ข่าวลือและการพิสูจน์ผลงาน

จันทร์ ที่ 16 พฤศจิกายน 52
สัปดาห์ที่สาม สัปดาห์นี้น่าจะชิล ๆ

05.05 น. ตื่นนอนแต่เช้า รู้สึกขี้เกียจหน่อย ๆ
แต่ก็คิดว่าเริ่มชินกับการได้หยุดวันเดียวในสัปดาห์
ชินกับการได้ตื่นนอนแต่เช้า
ผ้าที่ตากพัดลมไว้เมื่อคืนแห้งเรียบร้อยแล้ว
แต่กางเกงอับหน่อย ๆ เลยเอาใส่ตะกร้าไว้รอซักใหม่

06.30 น. เพิ่งได้ออกจากบ้าน จะออกตอนหกโมง
แต่ก็ทำไม่ได้ ตอนนี้คงทำใจครับ

07.15 น. ถึงสถานี วันนี้ชิล ๆ
ตอนเช้าพี่กกมาคุยเรื่องรายการเกษตร
จะให้เราไปนั่งดูเค้าอัดเทปรายการ เพื่อนเกษตร ช่วงเย็น
แล้วก็อาจจะให้ลองทำสกู๊ปเกษตรซักตัวนึงดูก่อน
เราก็โอเคนะ เราชอบเรื่องเกษตรกรรมอยู่แล้ว

โต๊ะบก.มีพี่ฝ่า พี่โด่ง พี่กก พี่หนุ่ม ครบยังหว่า
จริง ๆ ก็น่าจะมีอีกหลายคน ซึ่งรับผิดชอบหลายโต๊ะ
ยังจำได้ไม่หมด

ช่วงบ่ายวิ่งเทป ไปดูการออกอากาศ ดูวุ่นวายแต่ก็สนุกดี

ช่วงเย็นพี่กกกับพี่โด่งเรียกผู้ประกาศทุกคนประชุม
มอบหมายงานให้ทำ เราได้เรื่องการทำความดีเพื่อพ่อ
ให้ไปหาว่ามีใครทำอะไรเพื่อพ่อไหม แล้วไปทำเป็นสกู๊ป
ตอนนี้ยังหาไม่ได้เลย จากนั้นก็สอบถามถึงปัญหาต่าง ๆ
ที่ทดลองทำงานมา
คนเยอะ ปัญหาก็เยอะตามเรื่อง ถ้าจะต้องใส่ใจกับทุกเรื่อง
คงทำให้ปวดหัวและสมองอาจระเบิดได้ เพราะฉะนั้น
ทำใจและทำตัวให้ดีที่สุดก็พอ

วันนี้ต้องอยู่เวรต่อจนถึง 19.30 น. ทั้งอาทิตย์
แล้วต้องตื่นเช้าอีก อืมมมมม ยังไงต้องหาเวลาพักผ่อนเยอะ ๆ
เย็นนี้ไม่ทันดูเค้าอัดเทปรายการเกษตร เพราะมัวแต่ไปกินข้าว
555++++ ความหิวห้ามกันไม่ได้

23.00 น. รีบนอนแล้วหล่ะ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า

.............................................................................

อังคาร ที่ 17 พฤศจิกายน 52
วันที่สองของโต๊ะกอง บก. สิวทำไมเริ่มขึ้นแฮะ เครียดหรือไง??

05.15 น. สะดุ้งตื่นมาปิดเสียงนาฬิกาปลุก เช้านี้ไม่อยากลุกจากที่นอนเลย
อากาศตอนเช้า เหมือนจะเย็นแต่ก็ไม่เย็น มันรู้สึกร้อนอบอ้าวนิด ๆ
สลึมสลือตั้งนาฬิกาปลุกต่อเป็น 05.30 น.

05.45 น. สะดุ้งตื่นอีกรอบโดยไร้เสียงนาฬิกาปลุก
เอาอีกแล้วครับท่าน เช้านี้เผลอนอนต่อโดยไม่รู้ตัวรู้
ชะตากรรมชีวิตแล้วหล่ะว่าต้องออกบ้านช้าแน่ ๆ
มีจะมีหน้ามาวิดพื้นอีกสองเซ็ท ชัยอนันต์ครับ
จะห่วงสุขภาพไปไหน....

07.10 น. เพิ่งได้ขึ้นรถตู้ ขึ้นทางด่วนไปได้แป้บเดียว
รถก็ติดกันยาวเป็นพืด ถ้าออกมาเร็วกว่านี้ก็คงไม่ต้องผจญกับชีวิตแบบนี้
สิ่งที่ทำได้ก็คือเรื่องเดิม ฟังเพลงและทำใจให้ชิล ๆ
ไม่คิดอะไรมาก คิดว่าวันนี้จะต้องเจอเรื่องอะไรบ้าง

07.55 น. ถึงรถไฟฟ้าบีทีเอสหมอชิต
น้องหัวโตฝากซื้อขนมอะไรก็ไม่รู้ที่ยามาซากิ
เห็นบอกชาเขียวถั่วแดง เห็นอะไรเป็นชาเขียวถั่วแดง
ก็รีบหยิบไว้ก่อน รีบเดินจ้ำอ้าวไปสถานีต่อ
ตอนเช้า ๆ หน้ารถไฟฟ้าบีทีเอสหมอชิต
เป็นช่วงที่คนเดินบนถนนเยอะที่สุดในโลก
ต้องลงไปเดินที่ไหล่ถนนถึงจะเดินได้

07.59 น. ถึงสถานีแบบหวุดหวิด โชคช่วยจริง ๆ
แต่โชคอาจจะไม่เข้าข้างแบบนี้ทุกวันนะ
พรุ่งนี้ต้องออกบ้านหกโมงครึ่งให้ได้

09.00 น. เข้าประชุมร่วมกันกับหัวหน้าบก.ทุกโต๊ะ
ความรู้สึกเหมือนกับว่า คลังแห่งสมอง
คลังแห่งความเก่งกาจ มารวมอยู่ตรงนี้แล้ว
แต่การประชุมจบแบบงง ๆ เรากับน้องบีมองหน้ากันแล้วก็ไม่เข้าใจ
อาจเพราะไม่เคยเข้าประุชุมแบบนี้ พรุ่งนี้จะลองเข้าดูอีกรอบ

วันนี้พยายามหาข้อมูลสกู๊ปเกี่ยวกับการทำความดีถวายพ่อหลวง
แต่ก็หาไม่ได้ แต่ได้เรื่องที่จะทำสกู๊ปแล้วหล่ะ เย้ๆๆๆ
เป็นเรื่องเตือนภัยที่มาจากเสื้อผ้าหน้าหนาวมือสอง
พรุ่งนี้จะเริ่มทำให้เป็นรูปเป็นร่าง แต่ยังนึกไม่ออก จะทำออกมายังไง

12.00 น. ไปกินข้าวกลางวันกับพี่กิ๊ก พี่วิ (โต๊ะข่าวในพระราชสำนัก)
มีปอรี่ และจอยไปด้วย กินสเต๊ก อร่อยดี ตอนมานั่งแท็กซี่
ตอนกลับเดินกลับ ผ่านตึกอีสวอเตอร์ เจอพี่เหน่ง กับโอ๊ค
เลยเดินเข้าไปทัก ดีใจนะ ที่ได้เจอที่ทำงานเก่า
อยู่มาก็นานหลายปี สนิทสนมกันก็หลายคน
แต่ก็เอาน่า....เพื่ออนาคต และความฝัน ยังไงก็ต้องสู้

16.00 น. โต๊ะบก.ก็จะเริ่มวุ่น ๆ เริ่มโกลาหล
ทั้งการคิดพาดหัวข่าว คิดคำปิดเบรค หาภาพ หาเทป
ตามข่าว และสารพัดอย่าง เหนื่อยนะแต่ก็สนุกดี
ถ้าจะให้อะไร ๆ เป็นระบบมากกว่านี้จะทำได้ไหมนะ
เรายังงง ๆ หรือยังไม่ชินก็ไม่รู้สิ

มีเรื่องไม่สบายใจเกิดขึ้นอยู่เรื่องนึง
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจากตัวของเราเอง
บางเรื่องถ้ามันไม่ใช่ ต่อให้พยายามยังไง
สุดท้ายมันก็ไม่ใช่อยู่ดี...
แต่เรารู้ว่า เหตุผลต่าง ๆ เมื่อเวลาผ่านไป
จะเข้าใจในอะไร ๆ ทั้งหมด

ตอนเย็นไปดูพี่ภัทร กับเหมือนฝัน อ่านข่าวค่ำ
พี่ภัทรเป็นคนที่เก่งมากในสายตาเรา การอ่านข่าวที่ดูเป็นธรรมชาติ
แม้แต่พี่โปรดิวเซอร์เองก็ชมให้เราฟัง จะดูพี่ภัทรเป็นตัวอย่างครับ
ต่อด้วยดูพี่นิปอัดเทปรายการ และดูพี่นิลาวัลย์
อัดเทปรายการเพื่อนเกษตร ซึ่งอนาคตก็อาจจะเป็นเรา
ไปทำคู่กับพี่นิ อืมมมม ถึงตอนนั้นจะทำให้ดีที่สุดครับ

18.20 ไปทานข้าวเย็นกับน้องบี เจอพี่นิปอีกรอบ
พี่นิปก็สอนอะไรหลาย ๆ อย่าง ขอบคุณมาก ๆ ครับ

19.30 กลับบ้านแวะยูเนี่ยนมอลล์แต่ก็ไม่ได้ซื้ออะไร
คืนนี้รู้สึกเหนื่อยกับการเดินไปมา ทั้งเดินกลับจากกินข้าวกลางวัน
และการวิ่งเทป เหนื่อยใจกับเรื่องบางเรื่องแต่ก็มีบางเรื่อง
ที่สุขใจ และคิดว่าคุ้มค่ากับการตัดสินใจ

22.30 น. นอนหลับหล่ะครับ พรุ่งนี้จะต้องออกบ้้านหกโมงครึ่งให้ได้

.............................................................................

พุธ ที่ 18 พฤศจิกายน 52
จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนี้บ้าง

05.30 น. ตื่นมาแบบขี้เกียจ
07.00 น. ออกจากบ้าน (บอกไว้เมื่อวานว่าจะออก หกโมงครึ่ง หึหึหึ)
07.58 น. ถึงสถานีแบบเส้นยาแดงผ่าแปด
09.00 น. เข้าห้องประชุมพร้อมพี่ ๆ บก. ไปนั่งฟังแบบงง ๆ
16.05 น. วิ่งเทป แต่ก็ช่วยอะไรได้ไม่มาก
18.30 น. นั่งดูพี่นิกับพี่อัจ อัดเทปรายการเพื่อนเกษตร

จำอะไรไม่ได้ สมองว่างเปล่า ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งสิ้น
อยากนอนซักสิบชั่วโมง

.............................................................................

พฤหัสบดี ที่ 19 พฤศจิกายน 52
ความดำกำลังมาเยือนนนนนนนน

05.15 น. วันนี้อากาศเย็น ๆ แต่เช้า
อากาศเย็นทำให้ต้องระวังเรื่องเสียง การเป็นหวัดเป็นพิเศษ
เปิดน้ำอุ่นอาบน้ำ แล้วก็คิดถึงบ้าน อีกนานไหมกว่าจะได้กลับ

06.45 น. นั่งแท็กซี่ไปทำงาน วันนี้ต้องไปทำสกู๊ปเกษตรวันนี้
ที่จังหวัดสมุทรสงคราม ยังไม่รู้จะเจออะไรบ้าง
แต่เมื่อวานหาข้อมูล "มะม่วงหาว มะนาวโห่" ไว้บ้างแล้ว

07.50 น. ถึงสถานี พี่ติ่ง (โต๊ะเกษตร) บอกให้รีบไปกินข้าวก่อน
เดี๋ยวเป็นลม 555+++
เตรียมชุดมาจากบ้านสำหรับใส่ถ่ายสกู๊ป
อ้อ ..จำได้แล้วเมื่อวานตอนเย็นไปซื้อกางเกงที่เซ็นทรัลแจ้งตั้งนาน
กว่าจะได้ห้างเกือบปิด วันนี้ต้องใส่เสื้อสก๊อตตัวใหญ่มาก
อยากใส่พอดีตัว แต่พี่เอ้ (บก.โต๊ะเกษตร) บอกว่าไม่เหมาะ

08.10 น. กินข้าวเสร็จพี่ติ่งโทรเรียกให้รีบมาขึ้นรถ
วันนี้ที่เดินทางไปสมุทรสงครามมีพี่ติ่ง น้องฝึกงานชื่อน้องแจน
ช่างภาพชื่อกฤษ ผช.ช่างภาพชื่อพี่สมโภช

9.30 น. เดินทางไปถึงสวนมะม่วงหาวมะนาวโห่
นั่งรถคุยกับพี่ติ่งมาตลอดทาง เสร็จแล้วเจอลุงสิริ เจ้าของสวน
ท่าทางใจดีนะ คุยเรื่องคิวกันเสร็จก็เดินทางไปที่สวน
ห่างจากบ้านไปสามกิโลเมตร ที่สวนก็ปลูกกันเยอะดี

แดดร้อนจัดมาก ยืนเปิดหน้ากลางสวน น่าจะไม่ต่ำกว่า 10 เทคได้
บางเทคจะพูดจบอยู่แล้ว มอไซค์วิ่งผ่าน บางทีก็รถบรรทุก
บางทีก็เรือ กว่าจะผ่านเล่นเอาแสบผิว

มะม่วงหาวมะนาวโห่ มันเปรี้ยวมาก แต่คุณลุงเจ้าของ
เค้ากินหน้าตาเฉย คำแรกที่กินรู้สึกขนลุกเพราะเปรี้ยว
แต่พอกินไปเรื่อย ๆ ก็ไม่รู้สึกอะไร ถ้าได้จิ้มเกลือจะอร่อยขึ้น
อืม....ขณะที่พูดไปก็น้ำลายสอไป

12.30 น. คุณลุงสิริเจ้าของสวนพาไปเลี้ยงข้าว
กินก๋วยเตี๋ยวไปสองชาม ผัดกระเพาปู เผ็ดมาก
เราซื้อข้าวหลามไปกินด้วย ทุกคนบอกว่าอร่อยดี

15.00 น. ถ่ายทำเสร็จก็บึ่งรถกลับ รู้สึกง่วงนอนพอสมควร
แสบผิวนิดหน่อย แต่ก็สบายมาก
คุณลุงเอาน้ำมะม่วงหาวฯ ต้นที่เพาะแล้ว ผลที่สุกแล้ว
เอามาให้กิน อืมมมม น้องฝึกงานเอากลับบ้านไปเกลี้ยง

17.00 น. เลิกงาน เพื่อน ๆ พากันมาแซวเรื่องรายการกันใหญ่
เพราะเห็นว่าพี่ ๆ โต๊ะเกษตรกำลังเช็คเทปอยู่
เราไม่กล้าดู เอาไว้พรุ่งนี้จะมาดูละกัน

20.00 น. คืนนี้จัดรายการปกติ ลื่นไหลไม่มีปัญหาอะไร
พรุ่งนี้ต้องไปถ่ายรายการที่นครปฐม ต้องไปจับกบด้วย
555+++ งานนี้สนุกแน่

23.30 น. นอนดึกไปนิดนึง จัดของโน่นนี่นั่น
เตรียมชุดที่จะใส่วันพรุ่งนี้ เข้านอน
และนี่คือผลงานชิ้นแรกของเรา อิอิ
http://www.ch7.com/news/news_thailand_detail.aspx?c=2&p=8&d=58573

.............................................................................

ศุกร์ ที่ 20 พฤศจิกายน 52
วันที่ความดำมาเยือนรอบสอง ไม่เหนื่อย แต่ง่วง

05.30 น. อยากนอนตื่นสาย ๆ แต่ก็อดทนไว้
ทำงานอีกสองวัน จะได้นอนตื่นสาย ๆ แล้ว
เช้านี้รู้สึกเพลีย ๆ ง่วง ๆ สังเกตดูแขนดำนิด ๆ
คงเพราะตากแดดเมื่อวาน

06.50 น. นั่งแท็กซี่ไปทำงาน ภาวนาขอให้ไปทัน 8 โมง
เพราะนัดไว้ว่ารถจะออกตอนนั้น

07.45 น. ถึงเร็วกว่าที่คิดไว้ ขอตัวพี่ติ่งไปทานข้าวก่อน
วันนี้เตรียมตัวจะมาจับกบเต็มที่ กินข้าวไปเยอะเลยเผื่อต้องใช้แรง
เตรียมซันบล็อคมาด้วย เมื่อวานเจอแดดไปเต็ม ๆ
ผิวดำได้อีก

08.35 รถออกจากสถานีวิ่งไปนครปฐม แถวอำเภอบางเลน
ใช้เวลาไม่นานก็ไปถึง สถานที่ก็คือโรงเรียน...จำไม่ได้แฮ่ะ ๆ
อาจารย์ชาตรีคือผู้ที่เราต้องมาพูดคุยด้วย
ที่นี่เค้าจำลองวิธีการทำเกษตรผสมผสาน โดยมีพื้นที่เพียง 1 ไร่
แต่สามารถเลี้ยงกบเลี้ยงเป็ดปลูกผัก ทำโน่นนี่นั่นได้เยอะ
ซึ่งต่อไปเราว่า การเกษตรแบบนี้ที่ควรจะหันมาให้ความสำคัญ

จำเวลาไม่ได้แฮะ
เปิดหน้าตอนแรก อาจารย์ให้น้อง ๆ จับกบมาให้เราถือสองตัว
จับยังไงก็หลุดมือ 555 มันลื่น
สุดท้ายเหลือตัวเดียว ยืนตากแดดพูดตั้งหลายเทคกว่าจะผ่าน
กบจากตอนแรกตัวเปียก ๆ กลายเป็นตัวแห้งไปเลย น่าสงสารจริง ๆ

การถ่ายทำผ่านไปได้ด้วยดี มีบ้างที่กบกระโดดลงบ่อแล้วน้ำกระเด็นโดนหน้า
ทำใจครับ จับกบลื่น ๆ มาทั้งวัน
เอาตะไคร้ล้างมือก็ไม่หายคาว
ล้างสบู่ไปห้ารอบ ก็ยังรู้สึกว่ากลิ่นติดมือมาจนถึงค่ำ

16.00 น. มาถึงสถานีด้วยความง่วงนอน
วันนี้ต้องอยู่จนถึงทุ่มครึ่ง แต่ก็ยังไหว
เพื่อน ๆ ถามกันว่าจับกบเป็นยังไงบ้าง
เอาเทปมานั่งดู เพื่อน ๆ พากันมาดู
ขำบ้าง ฮาบ้าง ขนลุกกันบ้าง
โดยเฉพาะจอยที่กลัวกบ น้องบีก็กลัว กฤษก็กลัว
อืมมม สรุปกรูกล้าคนเดียวใช่ไหม 555

เห็นพี่ติ่งบอกคราวหน้าจะมีเทปเรื่องคางคก
อืมมมมมม ถ้าจะทำจริง ๆ ก็ไหวอยู่นะครับพี่
ไส้เดือน กิ้งกือ งู เขียด แมงสาบ หนอน ก็จับมาหมดแล้ว
แต่แค่คิดก็ขนลุก

ตอนกลางวันอาจารย์ชาตรีพาไปเลี้ยงข้าว
มีกบทอดกระเทียมมาสองจาน ไม่กล้ากิน
ไม่ใช่สิ กินไม่ลง จับกบมาทั้งวัน เห็นมันทำหน้าทำตาแป๋วใส่
จับจนมันฉี่ใส่ จะให้มากินอีกคงไม่ไหว
ที่สำคัญกลิ่นกบติดมือมาจนถึงกลางคืน

พรุ่งนี้วันเสาร์ ทำงานอีกวันเดียวจะได้หยุดแล้ว
กลับมาเอาเกลือสปาของแม่หน่อยขัดแขนจนเจ็บ
แต่ทำยังไงก็ไม่หายดำ เออ..ช่างมันเถอะเนาะ

มีเรื่องอะไรอีกเยอะ แต่จำไม่ได้ นอนดีกว่าครับพี่น้อง

.............................................................................

เสาร์ ที่ 21 พฤศจิกายน 52
วันทำงานชิล ๆ

วันแห่งการทำงานชิลครับ วันนี้จึงของดทุกเรื่องเครียดและเนื้อหาไว้
ให้รู้แค่ว่าวันนี้ชิลครับ
------------------------------
------------------------------
------------------------------
------------------------------
------------------------------
------------------------------
------------------------------
------------------------------

23.00 พรุ่งนี้จะนอนตื่นสาย ๆๆๆๆๆๆ

.............................................................................

อาทิตย์ ที่ 22 พฤศจิกายน 52
วันเวลาแห่งความสุข มักจะผ่านไปเร็วเสมอ

09.00 น. ตื่นนอนเช้านี้ อยากไปใส่บาตรแต่ก็คิดได้ว่า เวลาป่านนี้
พระที่ไหนจะอยู่รอให้เราไปใส่บาตร
ห่างหายการใส่บาตรไปเกือบเดือน ปกติทุกเช้าวันอาทิตย์จะตื่นเจ็ดโมงมาใส่บาตร
แล้วก็มานอนต่อ 555 (แต่อย่างน้อยก็ได้ทำดีนะ)

10.00 น. ซักผ้าดีว่าสัปดาห์ที่ผ่านมาผ้าไม่เยอะ
มีแต่ชุดทำงาน แล้วก็มีชุดที่ใส่ไปจับกบวันศุกร์ เลอะโคลนเยอะดี
ป้าพยากรณ์เดินมาทักเหมือนเดิมว่าไม่ค่อยเห็นหน้า
จะเห็นหน้าได้ยังไงครับป้า ออกบ้านแต่เช้า กลับมาก็ดึกดื่น
ถ้าป้าอยากเห็นหน้าผมป้าต้องมาดักรอหน้าช่องเจ็ดครับ 555
อันนี้คิดในใจ แต่ไม่ได้พูดออกไป แค่แซวป้าเล่น ๆ

วันนี้ฟ้าครึ้มไปด้วยเมฆหมอก ลมหนาวพัดมาเป็นระยะ ๆ
ทำให้คิดถึงบ้านอย่างมาก สิ้นปีน้องชายจะกลับบ้าน แต่เราคงไม่ได้กลับ
ทำงานยาวตลอด ได้หยุดวันนึงในสัปดาห์ก็ดีใจหาย

ตารางการซ้อมอ่านข่าวออกมาแล้ว สลับ ๆ กันซ้อมอ่านกับเพื่อน ๆ
อาทิตย์ละสองวันบ้าง สามวันบ้าง ซ้อมอ่านจนถึงสิ้นเดือนธันวาคม
จากนั้นก็ค่อยว่ากันอีกที จนถึงตอนนี้ความกระจ่างชัดเจนก็ค่อย ๆ เริ่มมีให้เห็น

เข้ามาอ่านมีน้อง ๆ เพื่อน ๆ พี่ ๆ เข้ามาเม้นท์ในบล็อกนี้กัน ถึงจะไม่กี่คน
แต่ก็ขอขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ช่วงนี้จะมีแต่เรื่องไร้สาระบ้าง บางทีก็หาเนื้อไม่เจอ
มีแต่น้ำ เข้ารกเข้าพกบ้าง ก็ต้องทำใจนะครับ มีคนถามว่าเข้ามาเขียนทำไม
ใครจะอยากรู้ ใครจะอยากอ่าน
อันนี้ผมก็ไม่รู้นะครับ...
ผมรู้แต่ว่าผมอยากเขียน 555

14.00 น. ออกจากบ้าน ไปทานข้าว แล้วก็ไปหาหอพัก
หาไม่ได้ซักที่ ทั้งหลังยูเนี่ยนมอลล์ แถว ๆ คาร์ฟูลาดพร้าว
ทุกที่เก่า แล้วก็ไม่ค่อยน่าอยู่ เลยโทรหาเกณฑ์ถามเรื่องหอพัก
พรุ่งนี้ตอนเที่ยงอาจจะแวะเข้าไปดู หรือไม่ก็อาจจะเป็นตอนเย็น
ถ้าโอเค ก็อาจจะเป็นหอเกณฑ์ที่จะเข้าไปอยู่ เห็นบอกว่าห้องที่ว่าง
เป็นห้องติดกับน้องบี แบบนี้ก็ดี มีเพื่อน ๆ อยู่หอเดียวกัน

วันนี้กินชาบูชิ อิ่มมากกกกกกก นัดน้องอุ้มไว้ว่าจะไปกินกัน
แต่ก็ไม่ได้ไปซักที เอาไว้ว่าง ๆ ค่อยไปละกัน
วันที่ 27 พ.ย. นี้เป็นต้นไปชาบูชิขึ้นราคาอีกสิบบาท
แค่นี้ก็แพงอยู่แล้วขึ้นอีกสิบบาทแถมมีบวกบวกสองตัว
ค่าเซอร์วิสชาร์จกะ VAT รวมแล้วก็เพิ่มอีกสิบเจ็ดเปอร์เซ็นต์แน่ะ
แพงว่ะ ต่อไปจะถ้าจะกินคงคิดหนัก

17.50 ไปอัดเทปรายการทางสู่ฝันที่สตู สำหรับออกอากาศวันที่ 10 ธ.ค.
วันนี้จัดรายการแบบน่าเบื่อหน่อย เพราะไม่มีเอสเอ็มเอส และหน้าไมค์
พูดคุยแต่เรื่องผลิตภัณฑ์อย่างเดียว จะเรอตั้งหลายรอบ แต่ก็เกรงใจพี่น้องกับกอล์ฟ
5555555555555 (เคยเรอบ่อย ๆ อิอิ แอบเลว)

20.00 น. รีดผ้า เตรียมตัวสำหรับวันพรุ่งนี้
ซิ้อเสื้อใหม่มาอีกสองตัว แต่ก็ตัวใหญ่ไป เฮ้ออออเสียดายตังค์

22.30 น. รู้สึกหิว แต่ว่าดึกแล้ว รีบนอนดีกว่า
พรุ่งนี้อยู่โต๊ะสังคม จะเป็นยังไงบ้างยังไม่รู้เลย แต่ว่า
พรุ่งนี้เย็นข่าวภาคค่ำ สกู๊ปการเลี้ยงกบนาแบบแห้งก็จะออกแล้ว
จะรีบกลับมาดูให้ทัน นอนหล่ะครับ.........

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น