สัปดาห์แห่งการทำงานที่สบายใจ ไม่เครียดแต่ยังคงมุ่งมั่น
จันทร์ ที่ 23 พฤศจิกายน 52
วันความดำมาเยือนครั้งที่ 3 และบรรยากาศดี ๆ ที่บางปู
05.15 น. เมื่อคืนรีดผ้าไว้แล้วเลยทำให้เช้านี้สบาย ๆ
ไม่รีบเร่ง แต่ก็ออกบ้านเร็วกว่าทุกครั้ง วันนี้วันจันทร์
รถติดเป็นพิเศษ แต่ดีว่าออกมาเร็ว
07.35 น. ถึงสถานี
อากาศเย็นจนต้องเอาสูทมาทำงานด้วย
ใส่ตอนเช้าใครเห็นก็พากันทักว่าวันนี้อ่านข่าวเหรอ
5555++
สัปดาห์นี้เพื่อน ๆ เริ่มซ้อมอ่านข่าวกันแล้ว ของเรา
เป็นวันอังคารกับวันพุธ แต่ละคนเตรียมสูทเสื้อผ้าหน้าผม
มาแบบเป๊ะ ๆ ถึงจะเป็นการซ้อมแต่ก็ต้องทำเสมือนจริง
10.00 น. ออกจากสถานีไปทำข่าวที่สถานตากอากาศบางปู
งาน "เติมฝันวันวาน นั่งรถโบราณ เริงลีลาส ณ บางปู"
อากาศร้อนแดดเปรี้ยงได้ใจดี งานจะมีวันที่ 28 พ.ย.นี้
มีลีลาศ แต่งตัวย้อนยุค นั่งรถโบราณ กินปู ดูวิว ดูบรรยากาศไป
วันนี้ทะเลที่บางปูสวยดี เคยมาปลูกป่าแล้วรอบนึงกับบ.สามารถฯ
มาคราวนี้น้ำทะเลสูงกว่าเดิม แต่เด็ดก็คือนกนางนวลมากันเต็มไปหมด
ผู้สื่อข่าวชื่อน้องหน่อย สอนเรื่องการทำงาน คุยเก่งมาก น่ารักดี
ช่างภาพชื่อเชิ้ต ผช.ช่างภาพชื่อน้าเภา พูดเก่ง ตลก
มีช่างภาพที่พักร้อนขอไปเที่ยวด้วยชื่อพี่ชวาลย์
ตลอดทางที่นั่งรถไปกันก็เฮฮากันดี ขำ ๆ หน่อยกับน้าเภากัดกันตลอด
นั่งฟังเค้าแถลงข่าวสักพัก หน่อยก็ออกความเห็นว่าควรทำสกู๊ป
เรื่องนกนางนวลที่มีอพยพมาจากไซบีเรีย ซึ่งน่าสนใจ
เปิดหน้าเรา(ต้องยืนพูดหน้ากล้อง) วันนี้ไม่ได้เตรียมตัวเตรียมหน้า
ยืนตากแดดตาหยี หน้าโทรม ๆ อืมมมมมมมมมมม
เป็นไงเป็นกัน
อาหารที่โยนให้นกนางนวลกินก็คือกากหมู
เราก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไม?? คำตอบก็คือ
นกนางนวลมาเพื่อผสมพันธุ์กันและต้องตุนอาหาร
กลับไปเพื่อออกไข่เลี้ยงลูก จึงต้องขุนให้ตัวเองมีไขมันเยอะ ๆ
อืมมมมม เรากินกากหมูเยอะ ๆ ดีไหม มีคนบอกตัวเล็กไป
5555++++
12.30 น. เปิดหน้าเสร็จ ก็ไปนั่งกินข้าวกัน
มีข้าวผัดปู ต้มยำปลากะพง ผัดเผ็ดหอยหลอด ผัดผักรวม
ก๋วยเตี๋ยวทะเล อร่อยทุกอย่าง มื้อนี้จึงอร่อยแบบประหยัด อิอิ
13.30 น. ก่อนกลับแวะไปศูนย์ศึกษาพันธุ์นก (จำชื่อไม่ได้)
เหมือนเป็นหอสังเกตการณ์ ต้องไม่ส่งเสียงดังรบกวนนก
อากาศร้อนได้อีก ดำแน่ ๆ ตรู
นกนางนวล นกอะไรอีกไม่รู้สีขาวสีดำ อยู่กันเป็นฝูง
แยกกันอยู่เป็นภาพที่สวยมาก
ตากล้องอยากได้ภาพนกบินขึ้นฟ้าเป็นหมู่
พี่ ๆ ทหารเลยบอกให้ปรบมือ
555+++ เบื้องหลังของภาพนกบินสวยงามคือ
พวกเราช่วยกันปรบมือ นกได้ยินเสียงมันจะบินขึ้นฟ้า
แล้วบินกลับมาเหมือนเดิม อืมมมม รบกวนนกป่าวหว่า
15.30 น. เดินทางกลับ อากาศร้อนมาก
ง่วงนอน หลับ ๆ ตื่น ๆ ในรถหลายรอบ
กลับมารู้สึกผิวเกรียม ๆ น้องแจน(ฝึกงาน) ทักว่ากลับมาดำเลย
17.00 น. แวะไปดูห้องพักหอใกล้ ๆ ของเกณฑ์ ห้องก็โอเค
เลยวางมัดจำไว้ ส่วนหนึ่ง ไว้ต้นเดือนธ.ค.ตอนย้ายค่อยมาจ่ายทีเหลือ
แล้วก็ทำสัญญาทีเดียว ห้องแพงกว่าที่เคยเช่ามาทุกครั้ง
แต่ก็ทำใจ เพื่อความสบายกาย ยอมจ่ายแพงเพื่อสุขภาพ
18.30 น. แวะยูเนี่ยนมอลล์ ซื้อของใช้
กลับบ้านนั่งแท็กซี่กลับ รู้สึกเมื่อย ๆ เลยขอนั่งยาวแบบสบาย
วันนี้มีสกู๊ป"การเลี้ยงกบนาแบบแห้ง"
ที่ไปถ่ายทำที่จังหวัดนครปฐม ออกข่าวภาคค่ำช่วงที่ 1
คงไปไม่ทัน
19.30 น. แบตมือถือหมด เลยกลับบ้านแบบเซ็ง ๆ
จำอะไรไม่ได้แล้วดิ่ นอนดีกว่า
.........................................................................
อังคาร ที่ 24 พฤศจิกายน 52
วันของ ททท.
05.30 น. เมื่อคืนนอนดึก
ภาวนาขออย่าให้หมาข้างบ้านกัดกัน อย่าร้องเสียงดังเหมือนคืนก่อน
ไม่งั้นวันนี้คงเป็นอีกวันที่ง่วงนอน เช้านี้อากาศยังหนาวเหมือนเดิม
อาบน้ำลำบาก ดีว่ามีเครื่องทำน้ำอุ่น หอใหม่ก็มีเครื่องทำน้ำอุ่น ดีดีๆๆๆ
06.45 น. ออกจากบ้าน
อาทิตย์หน้าก็จะเริ่มย้ายไปอยู่หอใหม่แล้ว
วันนี้ใส่เสื้อสีชมพูเนคไทสีม่วง(น้องอั้มซื้อให้)
จะมีใครว่าอะไรไหมหว่า
ฟีดแบ็คจากสกู๊ปเมื่อวานมาจากหลากหลายทาง
ทั้งพ่อแม่ อา เพื่อน แม่หน่อย คนรู้จัก เพื่อนร่วมงาน
มีทั้งชอบและไม่ชอบ ดีและไม่ดี บก.โต๊ะเกษตรบอกว่า
พี่ชอบ ดีแล้วไม่ต้องปรับอะไร พี่เค้าชอบคนเดียวเป็นพอ
ซะงั้น อิอิ ...
ยังไงจะเอากลับไปปรับปรุงอีกรอบครับ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับเรา
อ่ะผลงาน ๆ
http://www.ch7.com/news/news_thailand_detail.aspx?c=2&p=8&d=59072
07.50 น. ถึงสถานีหาข้าวเช้ากินกับเพื่อน ๆ
เช้านี้ไม่ค่อยหิว แต่ก็ต้องกิน เดี๋ยวผอมกว่าเดิม
เพื่อนที่มีคิวซ้อมอ่านข่าวเมื่อวาน ยกยอดมาเป็นวันนี้แทน
ลงไปดูเพื่อน ๆ อ่านแป๊บนึง ดูแล้วน่าจะสนุกดี
ถึงจะไม่มีอ่านข่าวจริง แต่ก็คิดว่าคงตื่นเต้นน่าดู
เราทำได้ เราทำได้ ๆๆๆๆๆๆๆๆ(อันนี้ท่องไว้ใจใจ
เช้านี้พี่แง๊วให้เราลงเสียง สกู๊ป "ไม่เลือกงานไม่ยากจน"
เสียงคงเป็นเป็ดน่าดู 55555
10.30 น. เดินทางไปทำข่าวที่สุวรรณภูมิ
งาน "เปิดฤดูกาลท่องเที่ยวทั่วไทย" น่าจะจำไม่ผิดนะ
บอกอย่างไม่อายว่ามาที่นี่เป็นครั้งแรก ยิ่งใหญ่ อลังการ และวุ่นวายดี
มาถึงงานแถลงข่าวเค้าเสร็จแล้ว เลยขอสัมภาษณ์ท่านผอ.ททท อีกที
จากนั้นพาไปเดินดูแต่ละซุ้มทั้งของภาคอีสานภาคใต้
เดินซะเมื่อยขา หิวก็หิว ได้กลิ่นกับข้าวแล้วท้องร้องจ๊อกๆๆๆ
12.30 หิวข้าวมาก ๆ
นั่งรถกลับด้ยความหิวโหย เที่ยงนี้เลยกินก๋วยเตี๋ยวไปสองชาม
ไอติมถ้วยนึง กล้วยทอดถุงใหญ่ อิ่มได้อีก 5555
13.50 น. เอาไปเทปที่ไปถ่ายทำที่บางปูเมื่อวาน
มาดูว่าจะเลือกช่วงไหน มีภาพไหนสวย ๆ เหมาะจะเอามาลงบ้าง
เจอแดดแรงมาสามวัน หึหึหึ ดำได้อีก
เตรียมบทข่าวเที่ยงของวันนี้ เอามาท่อง
พรุ่งนี้ต้องทดสอบอ่านแล้ว พร้อมๆๆๆๆๆๆ
16.00 น. เดินทางไปศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์
งานของ ททท "มหัศจรรย์..เที่ยวไทย 52"
กินน้ำกระเจี๊ยบไปสองแก้ว ไอติมมะพร้าวสดอีกอร่อยๆๆๆๆ
งานไม่มีอะไรเลย ง่วงเหนื่อยจากการเดินทัวร์สุวรรณภูมิตอนเช้า
ทำให้ช่วงเย็นเริ่มล้า อยากนอน
18.00 น. เดินทางกลับด้วยสภาพสบักสบอม
เหนื่อย ๆๆๆๆๆๆๆ
จำอะไรไม่ได้อีกแล้ว ความจำสั้น นอนหล่ะ
.........................................................................
พุธ ที่ 25 พฤศจิกายน 52
วันซ้อมอ่านข่าววันแรก ตื่นเต้นได้อีก
วันนี้เป็นวันซ้อมอ่านข่าววันแรก เราอ่านคู่กับจอย
ศูนย์ข่าวเป็นน้องบี กับ ปอรี่
วันนี้หลังจากซ้อมอ่านข่าวแล้วรู้สึกข้อบกพร่องเยอะจัง
ทั้งการคอนโทรลเสียงตัวเองไม่ได้
อักขระบางทีก็ผิด
บางคำก็ออกเสียงชัดไปซึ่งไม่ต้องออกเสียงชัดขนาดนั้น
ตื่นเต้น ลน ควบคุมตัวเองไม่ได้
รับคำสั่งมาผิด เค้าให้อ่านจบแค่นั้นไอ้เราก็อ่านจนจบ 555+++
แต่วันนี้ก็ไม่ได้รู้สึกแย่เหมือนตอนได้ทดลองอ่านโอบีรัฐสภานะ
อย่างน้อยก็เห็นว่าเพื่อน ๆ ทุกคนเองก็มีข้อผิดพลาดเหมือนกัน
ทุกคนก็มีจุดผิด เพราะฉะนั้นเราก็แข่งขันกับตัวของเราเอง
นำข้อผิดพลาดที่ได้มา เอามาปรับใช้ รอบหน้าเรามีซ้อมอ่านอีกที
วันอังคาร - เป็นศูนย์ข่าวภูมิภาค
วันพุธ - เป็นคู่ซ้อมหลัก คู่กับจอยเหมือนเดิม
คราวนี้คุยกันว่าจะนัดแนะซ้อมกันก่อนอ่าน เพราะคราวก่อน
ไหว้เกือบไม่พร้อมกัน แถมยังชั่งใจว่าใครจะสวัสดีก่อน 55++ ขำดี
สู้ว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
12.45 น. เดินทางไปสยามเซ็นเตอร์
ไปทำข่าวกูลเกิ้ลนวัตกรรมใหม่ ดูการจราจรได้ทางมือถือ
งานจัดที่ร้านเร้ดแมงโก้ คนเยอะดี สื่อมวลชนด้านไอทีเยอะ
วันนี้ไปทำข่าวกับมะปรางค์ ช่างภาคกับผู้ช่วยจำชื่อไม่ได้ แต่จำหน้าได้ อิอิ
มะปรางค์สอนงานเยอะดี ทั้งเทคนิควิธีการทำข่าว การนำเสนอข่าว
การรายงานข่าว และแชร์ประสบการณ์ข่าว ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ อีกเช่นเคย
ขอบคุณมะปรางค์มาก ๆ คร้าบบบบบบบบ
มะปรางค์ออกมาเปิดหน้าทำสกู๊ปที่ป้ายรถเมล์ด้านหน้าสยามเซ็นเตอร์
เห็นมือถือ HTC แล้วก็อยากได้นะ ที่ใช้ ๆ อยู่นี่ก็ขยันแฮ็งค์ได้ทุกวัน
รีเซ็ตทีก็สามรอบกว่าจะปกติ รอรวยก่อนจะถอยบีบี อิอิอิ
16.00 น. ถึงสถานี นั่งเล่นชิล ๆ สักพักก็กลับ
ตอนเย็นกินส้มตำปู น้ำตกหมู ต้มแซ่บไป อิ่มได้อีก
สัปดาห์นี้ไม่ได้เขียนบันทึกไว้ก่อน เลยทำให้จำอะไรไม่ค่อยได้
นอนหล่ะครับพี่น้อง
.........................................................................
พฤหัสบดี ที่ 26 พฤศจิกายน 52
วันที่ฉันป่วย ท้องเสีย นอนซม คิดถึงบ้าน
04.30 น. สะดุ้งตื่นเพราะปวดท้องอย่างรุนแรง
อยากอ้วก และรับรู้ได้ทันทีว่านี่คืออาการของอาหารเป็นพิษ
และตั้งแต่นั้นจนถึงเช้าก็ไม่ได้นอนเลย สลับเข้าห้องน้ำเป็นช่วง ๆ
08.10 น. โทรหาพี่บก.ซักคนนึงแต่จำไม่ได้ พี่เค้าไม่รับสาย
เลยโทรหาจอยไม่รับสาย โทรหาเกณฑ์สิทธิ์เพื่อจะขอให้บอกว่าวันนี้เราลา
ไม่สบาย จากนั้นก็นอนต่อ
11.00 น. ท้องเสียไปรอบที่สามตั้งแต่เช้า อยากอ้วกแต่ก็ไม่อ้วก
คิดว่านอนพักไปสักพักคงจะหาย กินแคปซูลฟ้าทะลายโจรไปสองเม็ด
นอนต่อ
14.00 น. เริ่มครั่นเนื้อครั่นตัว ท้องเสียเริ่มดีขึ้น แต่อยากอ้วกหน่อย ๆ
15.00 น. ตัวร้อน แต่รู้สึกหนาวมาก นอนซม ...............
17.00 น. ตัวร้อนกว่าเดิมอีก ไม่ไหวแล้ว ไปหาหมอที่รพ.วิภาวดี
ได้ไทลินอลแผงนึง ยาฆ่าเชื้อ ยาลดน้ำมูก(ซึ่งไม่มีน้ำมูก ไม่ไอ ไม่เจ็บคอเลย)
เกลือแร่สิบซอง หมดไปเจ็ดร้อย อืมมมมมมมม หายไข้เลยแฮะ
ไม่น่ามาเล้ยยยยย ไข้ก็แค่ 37.6 องศาเลย มีไข้นิดเดียว
18.00 น. กินแกงจืดเต้าหู้หมูสับไป รู้สึกดีขึ้น
เหงื่อเริ่มออก กินไทลินอลไปสองเม็ดไข้หายเลย
21.00 น. จัดรายการเสร็จโทรหาแม่ เพิ่งบอกว่าไม่สบายก็ตอนเย็น
หลังไปหาหมอเสร็จ กลัวแม่จะเป็นห่วง กินส้มตำทีไรเป็นแบบนี้ทุกที
22.30 น. คืนนี้กินยาอีกสองเม็ด ยาฆ่าเชื้ออีกเม็ดนึง เม็ดใหญ่ได้อีก
ติดคอตั้งนานกว่าจะกลืนได้ ขมคอชิบบบบบ ไม่ชอบยากินเลยจริง ๆ
พรุ่งนี้คงไปทำงานได้ คิดบ้าน คิดถึงเวลาไม่สบายแล้วแม่มาเช็ดตัวให้
นอนเช็ดตัวคนเดียวน่าเวทนายิ่งนัก
คนเราเวลาไม่สบาย แล้วต้องอยู่ดูแลตัวเอง ดูน่าอนาถเหมือนกันนะ
เอาน่า...ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน นอนหล่ะ
.........................................................................
ศุกร์ ที่ 27 พฤศจิกายน 52
วันแห่งแรงขับเคลื่อน และวันพิสูจน์ความสามารถ
05.30 น. เมื่อคืนยังฝืนรีดผ้าต่อเพื่อให้เช้านี้จะได้ไม่ต้องรีบมาก
อากาศเย็นสบาย วันนี้เช็ดตัวเอาละกัน เดี๋ยวไข้กลับมาอีก อิอิ
แต่ก็รู้สึกปกติแล้วหล่ะ ไม่มีอาการท้องเสีย มึนหัว หรือเป็นไข้เลย
07.10 เพิ่งได้ขึ้นรถตู้
เช้านี้มีงานฉลองครบรอบช่อง 7 มีพิธีที่พระพิฆเนศไม่รู้จะไปทันไหม
แต่สุดท้ายก็ไปทันจนได้ งานเริ่มช้ากว่าที่คิด แต่วันนี้สายไปห้านาที
นั่งตากแดดไปครึ่งหน้า มีเรา เกณฑ์ กฤษ สามคนส่วนคนอื่นไปซ้อมอ่านข่าวบ้าง
ไปทำข่าวข้างนอกบ้าง แต่การได้นั่งทำพิธีวันนี้ก็ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น
แต่ลืมคิดไปว่าน่าจะเอาพระพิฆเนศที่บ้านมาทำพิธีด้วย
12.00 ไปกินข้าวกันพร้อมหน้า ยกเว้นปอรี่ มีพี่กิ๊ก พี่วิ (โต๊ะการเมือง)
ไปกินข้าวกันที่ร้านโจอี้ สั่งกันมาอย่างหรู แต่เราอิ่มตั้งแต่เช้า ทั้งข้าวมันไก่และแตงไทย
ทำให้มื้อเที่ยงนี้อืด ๆ ฝืด ๆ กินได้น้อย ผิดวิสัยของเราอย่างแรง
ตอนแรกต้องไปทำข่าวกับหน่อยที่สภากาชาดไทย แต่พอดีวันนี้ตอนเย็น
ต้องอัดรายการ "เพื่อนเกษตร" เทปแรกกับน้องบี จะได้บทตอนบ่ายสาม
แต่งหน้าตอนเกือบสี่โมง ก็เลยขอไม่ไปแทน เพราะเดี๋ยวกลัวเตรียมตัวไม่ทัน
ตั้งแต่เช้าถึงบ่ายค่อนข้างชิล
ตอนเช้าเราเร่งทำสกู๊ป "เชิญชมนกนางนวลที่บางปู"
ออกตอนข่าวเที่ยง แต่ว่า 11.20 ยังตัดไม่เสร็จ ใจตุ้มๆต่อมๆ
สุดท้ายก็ทัน ไอ้ที่เคยจดไว้ว่าจะเอาภาพอะไรเวลาเท่าไหร่
เอาทิ้งไปหมดแล้ว นี่คือบทเรียนของเรานะ
จดไว้ไม่เป็นที่ ดีว่าพี่ตัดต่อ(พี่หนุ่ม)ใจดี
ไม่บ่นสักคำ แต่ยังแนะวิธีการจดเวลาให้เราอีก รู้สึกละอาย
ฟี้ดแบ็คของสกู๊ปนกนางนวลในเที่ยงนี้คือ
การไม่ยอมถอดเนคไทออกทำให้ดูเป็นทางการไป
บ้างก็ว่าเสียงพูดนิ่มเกินไป ต้องแข็งกว่านี้
บ้างก็ว่าเสียงพูดดีมาก ชวนไปเที่ยวเสียงต้องรีแลคแบบนี้
อืมมมม เอาไงดีครับพี่น้อง
แต่ไม่ว่ายังไงจะน้อมนำคำติชมมาปรับใช้ในครั้งต่อไปครับ
http://www.ch7.com/news/news_thailand_detail.aspx?c=2&p=376&d=59588
15.00 น. ได้สคริปต์รายการ "เพื่อนเกษตร" มาซ้อมอ่าน
นั่งท่องนั่งทำความเข้าใจ สักพักก็จำได้ โชคดีว่าบทไม่ยาวเท่าไหร่
15.45 น. ลงไปรอแต่งหน้าทำผม วันนี้ใส่เสื้อลายสก๊อตเหมือนเดิม
มีคนแซวว่าเหมือนกำนัน 55++ อืมมม แต่ใส่แล้วก็หล่อนะ อิอิอิ
เกณฑ์ กับ กฤษ ลงมานั่งเป็นเพื่อน+ให้กำลังใจ จนถึงห้าโมงก็กลับกัน
18.00 น. ได้คิวอัดเทปซะที ก่อนหน้านี้รอให้ข่าวภาคค่ำช่วงที่ 1 จบก่อน
คิวจะมีทั้งหมด 3 คิว คิวเปิด คิวรับสกู๊ปและส่งต่อ กับคิวปิด
แต่คิวแรกคือคิวเปิดกว่าจะพูดกันได้ ก็ผ่านไปเกือบชม.
สลับกันพูดผิดบ้าง แต่ก็ถือว่านี่คือครั้งแรกนะ (สำหรับน้องบี)
แต่สำหรับเราถือเป็นเรื่องปกติ เทปหน้าจะปรับปรุงให้ดีขึ้นครับ
20.00 น. กลับถึงบ้าน
หิวข้าวมาก แวะทานข้าวที่อนุเสาวรีย์ฯเรียบร้อยแล้ว
คืนนี้รีบรีดผ้า เตรียมตัวสำหรับทำงานในวันพรุ่งนี้อีกวัน
การที่ได้ยินเรื่องราวดี ๆ และผลตอบรับบางอย่าง
จากการตั้งใจ และจากการใฝ่รู้ ของเรา
ทำให้เกิดเรื่องบางอย่างขึ้น
ซึ่งวันนี้ ทำให้เกิดพลังในการที่จะก้าวไปข้างหน้า
พร้อมที่จะเผชิญกับทุกปัญหา อย่างน้อยก็มีคนมองเห็น
และเห็นความตั้งใจของเรา
สู้ว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยย ชัยอนันต์
เพราะเรื่องนี้เลยทำให้คืนนี้พาลนอนไม่หลับในช่วงแรก
นอนไปยิ้มไป แต่ก็จะเตือนตัวเองอยู่เสมอว่า
"อย่าเหลิงกับคำชม
จงเปิดรับคำติมาปรับปรุงตัวเองเสมอ"
จะจำไว้ครับ คืนนี้จะเป็นคืนที่นอนฝันดี
วันพรุ่งนี้และวันต่อไปจะเป็นเช่นไร พร้อมสู้ครับ
.........................................................................
เสาร์ ที่ 28 พฤศจิกายน 52
อีกวันเดียวจะได้หยุดพักผ่อนแล้ว
04.30 น. สะดุ้งตื่นก่อนรุ่ง
ฝันไม่ดี ฝันว่าฟันหน้าหักไม่ต่ำกว่า 5 ซี่
มีคนบอกว่าฝันแบบนี้ มักจะเป็นฝันไม่ได้
เลยทำให้เรานอนไม่หลับจนถึงเช้า
พรุ่งนี้ ไปใส่บาตรหน่อยดีกว่า
06.00 น. อาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน
รีบโทรหาอา ถามว่าย่าเป็นยังไงบ้าง
โทรหาแม่เล่าเรื่องความฝันให้ฟัง
แต่แม่ตีเป็นเลขมาให้ซะงั้น 555++++
07.45 น. นั่งแท็กซี่มาทำงาน
มาถึงเพื่อน ๆ มากันเยอะแล้ว วันนี้มี กฤษ จอย ปุ้ม ปูน และเรา
งานวันนี้ชิล ๆ เพื่อน ๆ ทุกคนก็เคลียร์งานเก่ากันไป
ส่วนเราลงเสียงช่วยงานพี่กิ๊ก สกู๊ปของทีโอที
ออกอากาศช่วงข่าวภาคค่ำ ประมาณ 1 ทุ่มวันนี้
แต่ไม่มีอะไร เพราะลงเสียงอย่างเดียว
วันนี้ชิล ๆ พรุ่งนี้จะได้หยุดแร้ววววววววว
สัปดาห์นี้มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย
ทั้งเรื่องหนักใจ เหนื่อยใจ พาลทำให้ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งสิ้น
อารมณ์ของมนุษย์เป็นเรื่องที่ไม่น่าค้นหาเอาซะเลย
คนหนึ่งคนมีอารมณ์และความรู้สึกได้หลายรูปแบบ
แต่ถ้าคนคนเดียวต้องมารับความรู้สึกจากคนหลายสิบคน
สำหรับเราแล้ว เราว่าเป็นเรื่องที่หนักใจพอสมควร
ณ จุด ๆ หนึ่งของชีวิต ถ้าใครไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้
อาจจะมองว่ามันเป็นหนทางและการดำเนินชีวิตที่คงเต็มไปด้วยความสุข
ราบเรียบ ง่ายดาย และไร้ซึ่งอุปสรรค
แต่ใครจะรู้บ้างไหมว่า ทุกเรื่องที่พยายามจะเข้ามาในชีวิต
ทั้งเรื่องเล็กเรื่องน้อย บางทีมันทำให้เราแทบเป็นบ้า
จะมีใครเข้าใจเราบ้างไหม
ว่าเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านั้น บางที
มันทำให้ชีวิตเราแทบไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว
และการที่อารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ ของใครก็ตาม
บางทีทำให้เราอยากอยู่เงียบ ๆ คนเดียว จริง ๆ นะ
วันนี้จะนั่งทำใจ เข้าใจ และยอมรับอยู่เงียบ ๆ
จะพยายามมองให้เห็นทั้งสองด้าน
แต่เราก็เชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่า
ไม่มีใครจะสามารถเข้าใจคนทุกคนได้
ไม่มีใครจะสามารถหยั่งรู้ว่าอีกคนคิดยังไง รู้สึกยังไง
ไม่มีใครจะสามารถทำให้ทุกคนพึงพอใจได้
เราก็เป็นแค่คนธรรมดา ๆ คนนึง
ที่เดินอยู่บนถนนแห่งชีวิต
ที่เต็มไปด้วยขวากหนาม อุปสรรค
และการทดสอบ เราเตือนตัวเองอยู่เสมอว่า
เราต้องเข้มแข็ง เมื่อไหร่ก็ตามที่ใจเราอ่อนแอ เมื่อนั้นเราจะเป็นเหยื่อ
จะมีใครซักคนบ้างไหมที่เข้าใจเรา
และไม่ต้องทำให้เราเป็นทุกข์หรือลำบากใจ
พรุ่งนี้หยุด จะไม่ขอรับรู้ในทุก ๆ เรื่อง จะพักผ่อนให้เต็มที่
วันจันทร์มีอะไรให้ทำอีกเยอะครับ
.........................................................................
อาทิตย์ ที่ 29 พฤศจิกายน 52
วันแห่งการพักผ่อน
วันนี้นอนอย่างเดียว นอนจนปวดหัว
พรุ่งนี้ต้องทำงานอีกแล้ว ยังไม่เข้าถึงคำว่าวันหยุดเล้ยยยยยย
อีกไม่กี่วันจะย้ายแล้ว เย้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
นอนต่อดีกว่า ไม่อยากเขียนอะไรเลยจริง ๆ วันนี้
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
มาอัพเดทข้อมูลเร็วจังเลยอาทิตย์นี้ ^^
ตอบลบตะกี้นั่งพิมพ์ไปตั้งเยอะ แต่ลืมลงชื่อเข้าใช้งาน
เลยหายหมดเลย แย่จัง มีเพื่อนๆฝากมาบอกเรื่องสกู๊ปเมื่อวานนี้จ้า
แล้วจะมาบอกอีกทีน๊า... ว่าเค้าว่าไงกันบ้าง
ตอนนี้งานเข้าแล้วววว
มาบอกต่อแล้วจ้าเรื่องสกู๊ปจับกบเมื่อวาน มีมาหลายกระแสมากๆ จากเพื่อนๆ คนรู้จักของเพื่อน เค้าบอกกันว่าต้นทำได้ดีนะ พูดได้เป็นธรรมชาติ จะว่าไปดีกว่าหลายๆคนซะอีก ไม่ได้แกล้งชมนะ เค้าพูดกันแบบนี้จริงๆจ้า แต่มีนิดนึงนะตอนที่สัมภาษณ์คุณลุง ต้นพูดเร็วไปนิด นอกนั้นก็โอแล้วค่ะ
ตอบลบส่วนติ๊ก(ปัว) ฝากมาบอกว่าต้นทำได้ดีแล้ว ไม่ได้เข้าข้างเนื่องจากเป็นเพื่อนกันแต่อย่างใด อิอิ
อ่านข้างบนที่ต้นเขียนไว้ ทำให้อยากไปเติมฝันวันวานที่บางปูเลยล่ะ ไม่ได้ไปที่นั่นนานมากๆ ว่างๆเมื่อไร พาไปเที่ยวหน่อยจิ (เมื่อไหร่จะว่างหนอ)
เมืองโบราณ ตลาดน้ำ หัวหิน พระธาตุแช่แห้ง ปาย สุดท้ายไปปั่นจักรยานที่อยุธยาไปเยี่ยมติ๊กกัน อิอิ สงสัยต้องฝันอย่างเดียวเลย
นอกเรื่องมากไปแล้ว^^ พอล่ะ
แล้วจะรอดูสกู๊ปที่บางปู นะจ๊ะ
พัฒนาการดีขึ้นครับ จากแฟนคลับ
ตอบลบ