อาทิตย์แรกของการทำงานช่อง 7 สี : โต๊ะเศรษฐกิจ

จันทร์ ที่ 2 พฤศจิกายน 52
วันแรกของการทำงานช่อง 7 สี

05.30 น. ตื่นนอนแต่เช้า อากาศเย็นต้อนรับวันทำงานวันแรกเลย
เมื่อคืนแอบนอนไม่หลับ 555 สะดุ้งตื่นเป็นระยะ ๆ
ทีแรก..ว่าจะไม่ตื่นเต้น แต่ก็อดไม่ได้ รู้สึกหิวแต่เช้า !!
แต่รู้สึกง่วงมากกว่า 5555 "_"!

เราว่าทุกคนคงต้องเป็นเหมือนกันแหละ
วันแรกกับการเริ่มต้น ทำงานที่ใหม่ มันจะตื่นเต้น ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับอะไรบ้าง
จะใส่ชุดอะไรดี จะกินข้าวเช้าก่อนเข้าออฟฟิศไหม ฯลฯ

07.00 น. เพิ่งจะได้ออกจากบ้าน ทีแรกกะจะออกซักหกโมงครึ่ง
แต่แต่งตัวนานไปหน่อย (กลัวไม่หล่อ อิอิ)
ออกมาถึงหน้าหมู่บ้าน นรกชัด ๆ รถติดมโหฬาร
วันนี้เปิดเทอมวันแรกพอดี :(
คิดว่าขึ้นรถตู้คงไม่ทัน แท็กซี่ก็หายากยิ่งกว่าทอง
อะไร ๆ ในสถานการณ์เช่นนี้มันจะตรงกันข้ามเสมอ
รถตู้ในยามไม่อยากขึ้น ก็แห่มาเต็มถนน
รถแท็กซี่ในยามนี้มองไปทางไหนคนก็นั่งเต็มแล้ว
ฮือ ฮือ ฮือ ชีวิตการทำงานวันแรกของเรา

08.05 น. เพิ่งได้ขึ้นแท็กซี่ ต้องใช้หลักการด้านได้...อายอด
เพราะคนรอแท็กซี่เยอะ ถ้าไม่ปรี่เข้าไปเปิดประตูก่อน
คาดว่าคงได้รถเอาตอนเที่ยง ต่อไปถ้าต้องมาลำบากแบบนี้ทุกวัน
เราจะไหวไหม??????
โทรบอกพี่เอ๋(ฝ่ายการพนักงาน)ว่า อาจจะไปช้าหน่อยตอนนี้เพิ่งได้ขึ้นรถ
พี่เอ๋ใจดีบอกว่าไม่เป็นไร แต่ให้รีบมา 555 โล่งใจแต่ก็มาหนักใจเอาคำพูดสุดท้าย
เบิร์ท(รัชพล) โทรมาบอกว่าถึงช่องแล้วตั้งแต่เจ็ดโมงกลัวรถติด
พระเจ้า !!!! เพื่อน ๆ ไปถึงกันแล้วแต่เรายังอยู่แจ้งวัฒนะอยู่เลย
ฮือ ฮือ ฮือ ชีวิตการทำงานวันแรกของเรา (ครวญครางอีกรอบ)

โทรหาจอย จอยบอกว่ายังไม่ถึงเหมือนกัน ทำให้เราค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย
จอยติดอยู่แถวรัชโยธิน คงอีกสักพัก เราก็เพิ่งจะขึ้นทางด่วนได้นิดเดียว
แต่อย่างน้อยก็ใจชื้นขึ้นมาหน่อย
สักพักนึงจอยโทรมา บอกว่าถึงแล้ว พระเจ้า !!! (อีกรอบ) ทำไมถึงเร็วฟระ
จอยบอกว่า เหลือแกคนเดียว รีบมา.....
(ณ ขณะนั้นน้ำตาแทบไหล จะร้องก็อายแท็กซี่ ได้แต่ภาวนาขอให้รถไปถึงให้เร็วที่สุด)

08.48 น. มาถึงหน้าช่องเจ็ด นั่งมอไซค์หัวฟูเข้าไป แล้วก็รีบวิ่งเข้าห้องปฐมนิเทศ
คิดในใจว่าคงมีผู้ใหญ่นั่งอยู่แน่ ๆ และกำลังพูดอยู่ ประตูเข้าได้ทางเดียว
คือข้างหน้า เปิดเข้าไปทุกคนต้องมอง เอาวะ ใส่สูทหน่อยละกัน
ผลปรากฎ....มีแต่พี่เอ๋คนเดียวกะเพื่อน ๆ ???
เลยโดนล้อซะว่ามาช้าเพราะไปหาซื้อสูทใช่ไหม 55555 แต่ก็ดีใจนะ
ที่การปฐมนิเทศเริ่มไปได้นิดเดียว(อันนี้เข้าข้างตัวเองมาก ๆ )

พี่เอ๋พูดแนะนำผู้บริหาร ระเบียบวิธีการทำงานทุกอย่างเสร็จ
พาไปเดินแนะนำแต่ละแผนก วันนี้มากันทั้งหมด 7 คน
ขาด เกด น้องบี ส่วนปอรี่ไม่สบายเลยขอลา
คิด ๆ แล้วก็อดภูมิใจไม่ได้ ทั้ง 7 คนที่นั่งอยู่ตรงนี้ และอีก 3 คนที่ไม่ได้มา
ตั้งแต่นี้ก็จะเริ่มและทำงานที่ตัวเองรักและใฝ่ฝันมาทั้งชีวิต
ใครจะว่าเว่อร์แต่ก็ขอยอมรับแหละ จากการไม่คาดหวังขอทำให้ดีที่สุด
ตอนนี้ทำให้ฝันเป็นจริงได้ อะไรจะเกิดขึ้นในวันข้างหน้า จะไม่ท้อเด็ดขาด

พักทานข้าวเที่ยงกันเสร็จ พี่ ๆ ก็ให้ทุกคนกระจายไปประจำโต๊ะข่าว
โดยแต่ละคนจะได้ไปอยู่โต๊ะข่าวต่าง ๆ คนละ 1 อาทิตย์ ไปฝึกฝน
เรียนรู้จากพี่ ๆ ผู้สื่อสาว บางคนได้อยู่สองคน แต่เรานี่สิ ได้อยู่คนเดียว
สัปดาห์แรกเราประเดิมที่โต๊ะข่าวเศรษฐกิจ (อืมมม เจอเรื่องยากเลยแฮะ)
สัปดาห์หน้าต่อที่ข่าวการเมือง โชคดีว่าได้อยู่กับปอรี่
ทำงานวันจันทร์ถึงศุกร์ 08.00-17.00 น. แต่อาจจะมีบางวัน
ต้องไปอยู่กองบก.ถึง 19.30 น. แล้วก็จะมีเข้ามาทำงานวันเสาร์หรืออาทิตย์
แล้วแต่ว่าใครจะได้อยู่ ทำงาน 08.00-19.30 น.(ค่อนข้างโหด "_"!!!!!)
เราได้หยุดวันอาทิตย์แต่พอดีปูนขอแลกเลยได้หยุดวันเสาร์ในอาทิตย์นี้แทน

13.00 น. นั่งอยู่โต๊ะข่าวเศรษฐกิจ เจอพี่กิ๊ก บก.นั่งอยู่
วันนี้มีน้องฝึกงานชื่อน้องแจง อยู่มช.มาฝึกวันแรกเหมือนกัน
พี่กิ๊กเลยสอนงานพร้อมกันไปเลย อิอิ เหมือนเราเป็นเด็กฝึกงานยังไงไม่รู้
โต๊ะข่าวเศรษฐกิจเพิ่งมีคนลาออกไปหนึ่งคน
มีพี่ทิพย์ ดูสายทางกระทรวงการคลัง จำไม่ได้ว่าดูอะไรอีก
พี่บอย ดูเรื่องราคาทองคำ กระทรวงพาณิชย์
น้องกอล์ฟ ดูทางด้านรถไฟ เรือ เมล์ เห็นพี่เค้าบอกแบบนี้
ยังไม่ค่อยรู้ละเอียดเท่าไหร่ว่าแต่ละคนดูแลเรื่องไหนบ้าง
รู้แต่ว่าทุกคนดูเป็นมิตร นิสัยดี และอ้าแขนรับ
แค่นี้ก็ทำให้การทำงานวันแรกของเรา ยิ้มได้ทั้งวันแล้วหล่ะ

นั่งฝึกพิมพ์ข่าวเศรษฐกิจด้วยระบบพิมพ์ข่าวอัตโนมัติ
(แอบคิดในใจ..สักวันต้องได้นั่งอ่านบ้างแหละเนาะ อิอิ)
พรุ่งนี้พี่กิ๊กบอกว่าต้องไปทำข่าวที่กระทรวงแรงงาน (หรือเปล่าหว่า?)
เราต้องไปด้วย จะเจอเรื่องอะไรบ้างนะ
วันแรกยังไม่ค่อยมีอะไร ชิล ๆ เพื่อน ๆ ก็คงเหมือนกัน
นั่งสังเกตุการณ์กันไปก่อน

17.00 น. เลิกงานแล้วววววววววว
วันนี้ไปลอยกระทงที่เอ็มโพเรียม ที่สวนเบญฯ คนอย่างเยอะ
ลอยกระทงไม่อยากไปเลย คนเยอะ แออัด และเศร้าใจอย่างบอกไม่ถูก

21.00 น. รู้สึกง่วงนอนที่สุดในโลก
ได้นอนเกือบ ๆ สี่ทุ่ม พรุ่งนี้จะต้องเจออะไรอีกบ้างนะ
แต่ที่แน่ ๆ พรุ่งนี้จะตื่นแต่เช้า จะไปให้ถึงเจ็ดโมงเลย คอยดู ๆ
จากวันนี้จนถึงวันศุกร์คงแทบจะไม่ได้เข้าเน็ต เข้าเว็ป
ทุกคนจะเข้าใจเราไหมเนาะ เอ็มก็ไม่ได้ออน
สิ่งที่คิดได้ก็คือ อยากรู้เรื่องเศรษฐกิจให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้
ดีกว่า...คร่อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ +_+
.............................................................................

อังคาร ที่ 3 พฤศจิกายน 52
วันที่สองของการทำงาน ตื่นเต้นยังไม่หาย
ยังมีภาระกิจที่ต้องทำอีกหลายอย่าง

05.00 น. ตื่นแต่เช้าวันนี้ ก็เมื่อวานตื่นตีห้าครึ่งยังไม่ทัน วันนี้ขอแก้ตัวหน่อย
ตื่นมาแบบสลึมสลือ อยากนอนนนนนนน แต่ก็ทำไม่ได้ สู้ว้อยยยย
อากาศเย็นเหมือนเดิม เช้านี้เลยจัดการเปิดเครื่องทำน้ำอุ่นอาบน้ำซะเลย
คิดถึงบ้านแฮะ ไม่ได้กลับบ้านนับเวลาได้จะ 7 เดือนแล้วสิ
อดทนหน่อยเนาะ....

07.00 น. มาถึงออฟฟิศเรียบร้อย วันนี้แก้ตัวเมื่อวาน แต่ก็มาไม่ทันเพื่อน ๆ อยู่ดี
ทำไมมากันเร็วจังนะ อิจฉาเกณฑ์ อยู่หอพักใกล้ ๆ มาถึงเอาเกือบแปดโมง
ตื่นก็เจ็ดโมงครึ่ง ยังไงจะรีบย้ายมาใกล้ ๆ แถวนี้ให้เร็วที่สุด
จะได้ไม่ต้องตื่นเช้า นั่งรถตู้มาอนุเสาวรีย์ฯ ต่อ BTS มาลงหมอชิต
แล้วเดินมาที่ทำงาน คิดดูว่าชีวิตลำบากขึ้นพอสมควร

วันนี้ตอนแรกต้องไปทำข่าว Thailand Energy day 09
แต่ยกเลิกไป โล่งอก !! เพราะตอนแรกต้องไปทำข่าวคนเดียว
ยังคิดอยู่ว่าจะได้เรื่องกลับมาหรือเปล่า 5555

12.30 น. มีงานแถลงข่าว ซีเกมส์ลาว เวียงจันทร์ ที่รร.รอยัลปริ้นเซสหลานหลวง
ไปทำข่าวกับพี่บอย ช่างภาพพี่อ๋อง ผช.ช่างภาพพี่ดม
ไปถึงโรงแรมหิวมาก ท้องร้องดังคร่ออออออออออก อายจังดีที่ไม่มีใครได้ยิน
เค้ามีเลี้ยงอาหารด้วย ดีๆๆๆๆ กินกะเพราหมู ซาละเปาลูกนึง หนมจีบลูกนึง
อืมมมมละเอียดไปหน่อยเนาะ เอาเป็นว่าอิ่มแบบฟรี ๆ อิอิ ชอบ

งานแถลงข่าวไม่มีอะไร พอดีท่านรมต.กระทรวงอุตสาหกรรมมีธุระ
ทำให้งานจบเร็ว งานเสร็จเร็วเลยทำให้ได้กลับช่องเร็ว
อีกอย่างทำข่าวต้องแข่งกับเวลา เพราะต้องไปทำข่าวออกต่อในตอนเย็น

13.34 น. ถึงช่องเจ็ดเรียบร้อย พี่กิ๊ก บก.ให้เราเขียนข่าวเอง
โห..ยากได้อีก คิดคำเชื่อมไม่ออก จะพาดหัว คำโปรยยังไง
ดึงเอาหลักการเขียนข่าวที่เคยร่ำเรียนมาสมัยนู้นน ก็คิดไม่ออก
เห็นพี่ ๆ ชมน้องแจง(น้องฝีกงาน)ว่าเขียนข่าวดี เราใจแป้วเลยแฮะ
แต่ก็เอาน่า ยังไงถ้าฝึกฝนไป เดี๋ยวก็เก่งเอง
คนเราต้องมีการใฝ่รู้ ใฝ่เรียน เพียรศึกษา
สุดท้ายพอเขียนเสร็จก็ส่งให้พี่กิ๊กตรวจ
ได้เครดิตผู้สื่อข่าวเป็นชื่อเรา โห...ยืดซะ
จากนั้นก็ไปดู TC เทปว่าที่เราจะเอาอยู่ตรงไหน
แล้วก็เอาไปวางไว้ที่ชั้นสำหรับตัดภาพ อืมมมม พรุ่งนี้ข่าวเราก็จะออกอากาศ
รู้สึกดีจัง

17.00 น. นัดเพื่อนกินข้าวที่เซ็นทรัลลาดพร้าว ง่วงนอนที่สุดในโลก
กินก๋วยเตี๋ยวไปสองชาม ต่อด้วยปีกไก่ทอด ลาบมาม่าอีกจาน
ท้องแทบระเบิด แบบนี้นี่เองเนาะที่เค้าเรียกว่า ชูชก 555

ดูหนังเรื่อง รถไฟฟ้ามาหานะเธอ อีกรอบ แอบง่วงนะ แต่ก็ดูจนจบ
นอนดึกมาสองคืน พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าอีก จะไหวไหมนะ
จะเป็นแพนด้าไหม จะโทรมไหม สารพันปัญหาเรื่องหน้าตาโทรม

ถึงบ้านตอนสี่ทุ่มง่วงนอนจังแฮะ
วันนี้ระหว่างทางพี่บอยสอนเรื่องงานการทำข่าวค่อนข้างเยอะ
รู้สึกขอบคุณพี่บอยมาก อย่างน้อยการทำข่าวเรื่องของการจับประเด็น
เป็นเรื่องสำคัญมาก และเราก็คิดว่า เราคงต้องฝึกฝนอีกยาว

คืนนี้รีบอาบน้ำนอน พรุ่งนี้มีกำหนดการต้องไปทำข่าวสองที่
หลับดีกว่า คร่ออกกกกกก
.............................................................................

พุธ ที่ 4 พฤศจิกายน 52
ล่วงเข้าวันที่สาม ยังไหวอยู่คร้าบบบ

05.15 น. เริ่มจะชินกับการตื่นในช่วงเวลานี้แล้วสิ
แต่เมื่อคืนก็หลับ ๆ ตื่น ๆ ทั้งที่นอนดึกมาสองคืน
น่าโมโหตัวเองอย่างที่สุด
ความสามารถพิเศษเช้านี้คือ ตื่นมาแล้วนั่งหลับได้อีก 555
วันนี้หน้าตาทรุดโทรมอย่างเห็นได้ชัด เฮ้ออ "O"

7.00 น. นัดพี่ทิพย์ไว้ที่หน้าสถานี วันนี้ต้องไปทำข่าว
ที่เวิลด์แบงค์ เรื่องจีดีพีไทย เห็นเค้าเขียนกำหนดมาว่า
งานเริ่ม 8.00 น. พี่ทิพย์บอกว่าฝรั่งเค้าตรงเวลา
วันนี้จะมีการพูดคุยกันผ่านวีดีโอคอนเฟอเร้นท์ (เขียนไงหว่า)
ดูท่าจะไฮโซสุด ๆ
งานแถลงข่าววันนี้สปีคอิงลิชกันตลอดงานครับ
ฟังไม่รู้เรื่อง พูดเรื่องของธุรกิจและทิศทางการเติบโตของเศรษฐกิจไทย
ดีว่ามีเครื่องแปล เพียงแค่เสียบหูฟังก็จะมีล่ามพูดอธิบายให้ฟังทั้งหมด
แต่ส่วนใหญ่ก็พูดตามสรุป Press ที่ทำให้อยู่ดี
ไปฝึกภาษาดีกว่าเนาะ อยากฟังเป็น อยากพูดเป็น
อยากเขียนเป็น เราคงทำข้อสอบภาษาอังกฤษ ที่ผ่านมาได้น้อยสุดแน่ๆ
รู้มาว่าเราสอบตกด้วย 5555 ขายขี้หน้าจริง ๆ

11.30 น. กลับมาถึงสถานี วันนี้มื้อเที่ยงพี่ ๆ พาไปเลี้ยงส้มตำ
ร้านอยู่ข้างหลังช่อง ชื่อร้าน ส.ลาบเป็ด
ก็อร่อยดีนะ แต่ส้มตำเผ็ดสุด ๆ กินไม่ได้ เราซัดข้าวเหนียวไปซะเยอะ
จะหลับไหมเนี่ย อิอิ
จากนั้นพี่กิ๊กพาทีมโต๊ะเศรษฐกิจ ไปเดินดูตึกใหม่
ดูที่ ๆ จะต้องย้ายมานั่งกัน ฝุ่นเยอะได้อีก แต่ดูแล้วก็ดี ตึกใหม่
ห้องอ่านข่าวใหม่ ทันสมัยดี แต่แอบคิดในใจว่า...
อืม...จะได้นั่งอ่านเมื่อไหร่หว่า
จะมีโอกาสไหมน้า อิอิอิ สู้ว้อยยยยยยย

12.00 น. ต้องออกไปกระทรวงการคลับกับพี่ทิพย์ต่อ
ช่างภาพคือพี่วิวัฒน์ คนเดิมจากงานเมื่อเช้า
เห็นบอกเป็นช่างภาพคู่หูพี่ทิพย์ ผช.ช่างภาพคือพี่ดม
คนเดียวกะที่ไปงานรอยัลปริ้นเซสหลานหลวง
เป็นครั้งแรกที่ได้มากระทรวงการคลัง นั่งรอกันข้างล่าง
เพื่อรอสัมภาษณ์ท่านกรณ์ ได้เห็นการทำงานของนักข่าว
เห็นพี่ทิพย์แล้วทึ่ง เคยเห็นแต่ในละครหรือในทีวี เวลาที่มีผู้นำ
หรือรัฐมนตรีออกจากรถมาแล้วทุกคนจะกรูเข้าไปขอสัมภาษณ์
นาทีนั้นเหมือนกันไม่มีผิด การจะได้ข่าวซักเรื่อง..
ต้องอึด ทน แกร่ง แข็งแรงจริง ๆ

14.00 น. นั่งในห้องแถลงข่าว "แผนการพัมนาตลาดทุนไทย"
ง่วงนอนที่สุดในชีวิต หยิกขาตัวเองไปหลายรอบ แต่ก็ไม่หาย
น่าจะเผลอหลับในไปหลายรอบ 555
พี่วิวัฒน์ช่างภาพ มาถ่ายรูปเราไว้ด้วย อืมมมม ทำหน้าง่วงมาก
เป็นการนั่งฟังที่ไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ และง่วงนอน เฮ้ออ
หลังแถลงเสร็จก็ต้องมาสัมภาษณ์อีกรอบ พี่ทิพย์เลือกท่านกรณ์
เพื่อสอบถามถึงคดีปล่อยข่าวลือในตลาดหุ้น มีแต่พี่ทิพย์ที่ตั้งคำถาม
ที่อื่นก็คอยจดอย่างเดียว ..
ความเป็นมืออาชีพมันวัดกันตรงนี้เองเนาะ
หิวข้าวมาก ๆ อยากหาอะไรกินแต่ก็ไม่มี เลยต้องทนหิวจนถึงสถานี

16.00 น. ถึงสถานีปุ๊ปรีบมาเขียนข่าวปั๊บ (พี่กิ๊กโหดครับ ให้เขียนทันที)
กว่าจะเขียนเสร็จก็ถึงเย็น พี่กิ๊กแก้คำให้ดูดีขึ้น แต่ชมว่าเขียนดีขึ้น
ทำให้ใจชื้นขึ้นมาหน่อย :)

19.00 น. ถึงเซ็นทรัลแจ้งวัฒนะ ว่าจะไปตัดผมซะหน่อย แต่ช่างประจำไม่อยู่
เซงงงง ผมเริ่มยาว เซ็ทยาก ที่ช้าก็เพราะมัวแต่เซ็ทผมนี่แหละ 555

21.30 น. คืนนี้รีบนอนเร็วที่สุดในชีวิต
ไม่งั้นเราคงแย่แน่ ๆ....
นอนแล้วหล่ะครับ ผ่านพ้นไปได้สามวันแล้ว
ได้เจออะไรมาพอควร แต่ก็ยังต้องเรียนรู้อีกมาก
บอกได้คำเดียวว่า สู้ว้อยยยยยยยยยยยยยยยย
.............................................................................

พฤหัสบดี ที่ 5 พฤศจิกายน 52
หัวใจของการทำข่าวคือ รวดเร็ว ฉับไว แม่นยำ
หัวใจของผู้ประกาศข่าวคนนี้คือ จะสู้ไม่ถอยคร้าบบบบบ

05.15 น. ตื่นนอนวันนี้รู้สึกว่าได้นอนเต็มอิ่ม
หลังจากที่เมื่อคืนนอนเร็ว ปิดโทรศัพท์มือถือ
ได้นอนยาว ไม่มีสะดุ้งตื่นมากวนใจ ดีๆๆๆๆๆๆ
เช้านี้จึงเป็นเช้าที่เหมือนมีพลังอยู่ในตัวเองยังไงยังงั้น เว่อร์ว่ะ อิอิ
วันนี้ต้องไปทำข่าวที่การท่าเรือตอน 9 โมง แต่ต้องรอน้องกอล์ฟสักพัก
คงเป็นอีกวันที่ต้องออกไปทำข่าวข้างนอก
มันก็สนุกและตื่นเต้นดีนะ การที่ไม่รู้ว่าจะต้องเจออะไร
และจะต้องทำยังไง....
ช่างภาพพี่เถ้า ผช.ช่างภาพ พี่สมศักดิ์

10.30 น. ถึงการท่าเรื่อ เพิ่งมาเป็นครั้งแรก
อยู่ชั้น 18 (ถ้าจำไม่ผิด) มองออกไปเห็นแม่น้ำเจ้าพระยาข้างนอก
สวยดี ๆ วันนี้มีนักข่าวมาหลายช่องมาก ประเด็นวันนี้ก็คือ
เรื่องของ ตลาดคลองเตย ที่มีปัญหากับบ.ลีเกิ้ลฯ
มีการเรียกทั้งตำรวจ และเจ้าของบริษัทมานั่งคุยกันถึงปัญหา
ตอนที่ดักรอประธานบริษัทลีเกิ้ล ตอนที่ได้ออกมาโทรศัพท์
แล้วกอล์ฟออมาขอสัมภาษณ์เป็นคนแรก เรากำลังยืนจดคำสัมภาษณ์
แต่ละช่องก็กรูเข้ามาเพื่อสัมภาษณ์ด้วย มีช่องนึงยื่นไมค์มาพร้อมกับ
ผลักเราออกจนเราเซ โหหหหหห...นิสัย บอกกันดี ๆ ก็ได้
การทำข่าวได้เห็นพฤติกรรมหลาย ๆ อย่าง นำใจที่หาได้ยาก
ขอให้ได้ข่าวจะแย่งกันถามหรือเบียดเพื่อให้ได้สัมภาษณ์ต้องเป็นอันดับแรก
เราว่าถ้าถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน การทำข่าวคงจะมีความสุขมากกว่านี้
แต่ก็อย่างว่า บนโลกนี้ คำว่า "น้ำใจ" หาได้ยากกว่าอะไรทั้งหมด
มีเรื่องขำหลายอย่าง ระหว่างนั่งรอให้กลุ่มพ่อค้าแม่ค้าจากคลองเตยมา
ทุกคนนั่งรอเรื่อย ๆ โดยคาดเดาไม่ได้ว่าจะมากันตอนไหน
มีช่องนึงช่างภาพเก็บภาพไม่ทัน เพราะมัวแต่ไปปลดทุกข์ในห้องน้ำ
ก็ถือว่าเป็นความซวยไป เรื่องนี้เลยสอนให้รู้ว่า
ปลดทุกข์ต้องให้เรียบร้อย ก่อนออกจากบ้านแล้ว อิอิอิ

16.00 น. กว่าจะประชุมเสร็จทุกฝ่าย กว่าจะแถลงผลการประชุม
ทุกอย่างต้องรออย่างเดียว บางขณะก็น่าเบื่อนะที่ต้องรอ
ไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดเมื่อไหร่ โชคดีว่า ตอนรอเค้าเลี้ยงก๋วยเตี๋ยว
เรากินไปสองชาม มีเลี้ยงขนม โอวัลตินตอนรอ
ทำให้การรอคอยอิ่มท้อง และมีความสุขขึ้นมาหน่อย 555

16.30 น. ถึงสถานีนั่งพิมพ์ข่าวต่อ วันนี้มีถ่ายรายการที่ช่อง TCC เหมือนเดิม
จะมีคนทักไหมนะว่าเราแพนด้าได้อีก กว่าจะเขียนข่าวเสร็จก็ปาไป 6 โมงเย็น
รีบลาพี่ ๆ มาขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดิน ไปยูเนี่ยนมอลล์
ได้เสื้อเชิ้ตมาสองตัว ราคาถูกดีแฮะ
แต่ว่าพอเอามาลอง ใส่ได้ตัวเดียว อีกตัวมันตัวเล็กไปหน่อย

20.00 น. อยู่สตูช่อง TCC วันนี้ทีมงานเปลี่ยนพร็อพในรายการเป็นโซฟา
(สีชมพูเชียว เฮ้อออ) มีต้นคริสต์มาส มีโต๊ะวางสินค้าใหม่ แถมพี่น้องกับกอล์ฟ
ก็ใส่ชุดเป็นวินเทอร์ หน้าหนาวกันซะ มีเราที่ใส่สูทมา แปลกและแตกต่าง
ไม่เข้าพวกจริง ๆ
แต่แม่บอกว่า ...วันนี้ลูกหล่อกว่าทุกวันที่จัดมา อืมมมม..แม่เราก็ต้องชมลูกเนาะ

21.05 น. ขึ้นรถกลับบ้าน หิวสุด ๆๆๆๆๆ
ก่อนจัดรายการ กินสุกี้น้ำไปชามนึง ทำไมหิวอีก หรือว่ามีพยาธิหว่า????
ไม่รู้ว่าจะมีใครกลัวเหมือนเราไหม ตอนไปเจาะเลือดตรวจสุขภาพ
ทำงานที่ช่อง 7 เมื่อตอนปลายเดือน ต.ค. เรายังกลัวไม่หาย
หันไปดู โห....ดูดเลือดเราไปเยอะได้อีก
แต่ทำไมไม่ค่อยเจ็บ สงสัยพยาบาลมือเบา

23.00 น. คืนนี้ง่วงนอนแล้วดิ่ คงเพราะตื่นเช้า
อดทนไว้เนาะ เสาร์นี้ก็จะได้หยุดแล้ว นอนหล่ะครับ
.............................................................................

ศุกร์ ที่ 6 พฤศจิกายน 52
วันศุกร์แล้ว วันพรุ่งนี้จะตื่นนอนสายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :)

06.00 น. วันนี้ลองตื่นสายดูซักวัน จะลองดูว่าออกบ้าน 7 โมงเช้า
จะไปทำงานทันไหม (ยังไม่เข็ด ๆ ) ไปถึง 7.45 น. อืมมม..ก็ไม่เลว
จะลองตื่นสายดูดีไหม ....
แต่เราว่าอย่าเลยว่ะ ตื่นตีห้า ออกบ้านหกโมง
ไม่เกินหกโมงครึ่งเหมือนเดิมดีแล้ว

9.00 น. ออกเดินทางจากช่องไปกระทรวงพาณิชย์
วันนี้หัวข้อที่จะไปทำข่าวก็คือ
"แถลงความคืบหน้าการประชุมผู้ค้าทองคำ"
ช่างภาพคือพี่เถ้า ผช.ช่างภาพคือพี่สมศักดิ์ เหมือนเดิม
วันนี้ออกไปทำข่าวกับพี่บอย ตลอดทางพี่บอยสอนอะไรหลาย ๆ อย่าง
เป็นประโยชน์กับเราอย่างมหาศาล ขอบคุณพี่บอยคร้าบบบบ
พี่ ๆ น้อง ๆ สายข่าวเศรษฐกิจน่ารักกันทุกคนจริง ๆ นะ
ไม่หวงวิชาและสอนแต่สิ่งดี ๆ ให้ เราเลยซื้อข้าวเหนียวสังขยา
มาให้ทานทั้งสองวันเลย อิอิ ไว้จะซื้อมาให้อีก

10.00 น. ถึงกระทรวงพาณิชย์ตึกใหญ่ วิวสวยติดแม่น้ำ
ไปถึงก็สัมภาษณ์ รมต.ช่วยกระทรวงพาณิชย์ เรื่องกรณีไทย-กัมพูชา
จากนั้นก็ขึ้นไปนั่งรอให้เค้าคุยกัน จนถึงเวลาเที่ยงนิด ๆ
ได้สัมภาษณ์อะไรเสร็จก็ไปนั่งพักห้องสื่อมวลชน

12.30 น. เดินเล่นหาของกินที่ตลาดกระทรวงพาณิชย์
ของกินเยอะดี แต่ไม่รู้จะกินอะไร รู้แต่ว่า พี่ ๆ ผู้สื่อข่าวที่นี่
เค้ารักใคร่สนิทสนมกันดี หาได้ยากนะ มิตรภาพดี ๆ แบบนี้
ต่างกันสิ้นเชิงกับการทำข่าวเมื่อวาน
สุดท้ายได้ข้าวเหนียวหมูทอดมาสองไม้ กะลูกชิ้น 3 ไม้มากิน
อิ่มอร่อยและง่วงนอน 55555

15.00 น. นั่งเล่นตั้งหลายชั่วโมง เพราะไม่ต้องรีบเอาข่าวกลับมาพิมพ์
พี่บอยโทรบอกข่าวให้พี่กิ๊กพิมพ์เรียบร้อย ข่าวคงออกภาคค่ำนู่นนน
เมื่อวานได้ดูกอล์ฟรายงานสดทางโทรศัพท์
เรื่องเดียวกันฟังมาจากที่เดียวกัน แต่ทำไมเราจับประเด็นไม่ได้แฮะ
สงสัยเราคงต้องฝึกอีกนาน เลยแอบจดที่กอล์ฟรายงานเอามาเขียนข่าว

15.45 น. ถึงสถานี เพื่อน ๆ จับกลุ่มคุยกัน อืม...มีเราที่อาทิตย์นี้ออกไปทำข่าว
ไปได้ทุกวัน เอาน่าเดี๋ยวเพื่อน ๆ มาอยู่แล้วจะรู้ว่าโต๊ะนี้ได้ออกไปทุกวัน
อาทิตย์หน้าอยู่การเมือง จะเครียดไหมหว่า?????
นั่งพิมพ์ข่าวไปเรื่อย ๆ วกไปวนมา จนสุดท้ายพี่กิ๊กมาแก้ให้ อืม...
ทำให้ข่าวนี้ค่อยอ่านรู้เรื่องขึ้นมาหน่อย
พี่กิ๊ก (บก.) แอบแซวว่าสำนวนเหมือนกอล์ฟเลย 5555
ไม่เหมือนหรอกครับ แต่ลอกมาเกือบหมด อิอิอิ

17.30 น. เลยเวลาเลิกงานมาครึ่งชม.
ตอนเย็นก่อนกลับพี่กิ๊กให้เราพูดความในใจ
บอกถึงความรู้สึกที่ได้ฝึกงานที่โต๊ะนี้
และให้พี่ ๆ ทุกคนพูดถึงเราด้วย
รู้สึกดี อบอุ่น และเป็นมิตร รู้สึกถึงความหวังดี
ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ ที่สั่งสอนมาตลอด 1 สัปดาห์ครับบบบบ

18.00 น. แวะไปซื้อเสื้อเชิ้ตที่ยูเนี่ยนมอลล์
ได้มา 3 ตัว น่าจะใส่แล้วดูดีนะ 5555
หวังไว้ว่าน่าจะดูดี ราคาก็ไม่แพง เอาไว้ถ้าใส่แล้วหล่อจะมาซื้ออีก

19.00 น. ถึงเซ็นทรัลแจ้งฯ ขอไปตัดผมหน่อยเหอะ
อย่างยาวเลย รำคาญมาก เซ็ทก็ลำบาก

20.00 น. ตัดผมเสร็จออกไปกินข้าวกับเพื่อนแป้บนึง รู้สึกง่วงนอนอย่างแรง
พรุ่งนี้วันหยุดจะนอนตื่นสาย ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

22.00 น. กะจะเข้าไปในเว็ป ไปทักทายสมาชิกซะหน่อย
แต่ทนความง่วงไม่ไหว ไว้มีเวลาจะแวะเข้าไปทักทายนะ
สัปดาห์นี้เหนื่อย แต่ไม่ท้อ ขอตัวนอนหล่ะ
.............................................................................

เสาร์ ที่ 7 พฤศจิกายน 52
เช้าวันหยุดวันแรก และวันเดียวในรอบสัปดาห์

10.00 น. ได้นอนตื่นสายวันแรก รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
12.00 น. ซักผ้าเสร็จ นั่งทานข้าวกับพี่ ๆ ที่บ้าน
14.00 น. นั่งซ้อมอ่านข่าว เขียนบล็อก ดูดีวีดี โน่นนี่นั่นกิ๊กก๊อกไปเรื่อย
16.00 น. หลับยาว อืมมม....วันหยุดนี่ดีจริง ๆ
19.00 น. ออกไปทานข้าวนอกบ้าน
23.00 น. เตรียมตัวเข้านอนครับ
วันนี้เป็นวันหยุดที่รู้สึกว่า เวลาแห่งความสุขมันผ่านไปเร็วมาก
ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ไป ต้องทำงานยาวจนถึงวันเสาร์แน่ะ อืมมมมมม
แค่คิดก็สนุกแล้ว (แต่จริง ๆ แล้ว ในใจเต็มไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย 5555)

นอนดีกว่า ราตรีสวัสดิ์วันหยุดอันแสนสั้น +_+

.............................................................................

อาทิตย์ ที่ 8 พฤศจิกายน 52
วันที่มีเรื่องวุ่นวายหลายเรื่อง และข่าวไม่ค่อยสู้ดีนัก :(

06.00 น. ตื่นสายได้วันนี้รถไม่ติด วันหยุดนี่นา...
ถนนโล่งเลย นั่งรถแป้บเดียวก็ถึงสถานี อยากให้ทุกวันเป็นแบบนี้จัง
แต่ก็เป็นไปได้ยาก

07.40 น. ลงไปทานข้าวเช้ากับ เกณฑ์ จอย วันนี้เบิร์ทไม่มา
ส่วนเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ก็หยุดกันเพราะมาทำงานกันเมื่อวานแล้ว

วันอาทิตย์คนน้อยไม่วุ่นวายและชิล ๆ ถึงชิลที่สุด เราประจำกองบก.
ยังไม่มีใครมาเลยแฮะ จอยอยู่การเมือง ส่วนเกณฑ์อยู่สังคม 2
แต่รู้สึกวันนี้เกณฑ์จะชิลมาก นั่งเล่นคอมก๊อกแก๊กไป

พี่ตุ๊กประจำกองบก.มาแล้ว และเรียกพวกเราสามคนมาแนะนำ
สอนเรื่องการทำงานที่กองบก.ว่าจะมีหน้าที่ทำอะไรบ้าง
ขอบคุณมากคร้าบบพี่ตุ๊ก

11.30 น. ลงไปซื้อโกโก้กันกับเกณฑ์ซื้อกล้วยทอดมากินด้วย
ส่วนจอยไปข้างนอกไปบ้านรัฐมนตรีเพื่อทำข่าว
ลงไปดูพี่อนุวัฒน์ อ่านข่าวเด็ดเจ็ดสี
ได้ความรู้อะไรหลาย ๆ อย่าง การนั่งอ่านข่าวหน้ากล้อง
กับการนั่งดูข่าวหน้าจอทีวี ความรู้สึกมันต่างนะ
ผู้นำเสนอ กับผู้ชม ยังไงจะทำให้ดีที่สุดครับ

ภาระหน้าที่ของวันนี้คงมีเพียงเท่านี้ มานั่งดูพี่ ๆ อ่านข่าว
พี่เค้าบอกจะมีประชุมกองบก.ตอนบ่ายสองโมงครึ่ง แต่ก็ไม่เห็นมาเรียก
จึงนับได้ว่าวันนี้เป็นวันสบายอีกวันนึง นั่งเข้าเว็ปพันทิป หลังจากที่
ไม่ได้เข้ามานานเป็นอาทิตย์ แวะเข้าไปดู hi5 ของเราเอง
แวะเข้าเว็ปบ้าน แต่ก็ไมได้เขียนอะไร เกรงใจพี่ ๆ ที่ช่อง
กลัวเค้าจะว่าเอาเวลาว่างมานั่งเล่นเน็ต
กลับถึงบ้านก่อนค่อยไปทักทายละกัน

เว็ปเงียบเหงามาก คนเข้าน้อยลง เหลือกันไม่กี่คน ทำใจ ทำใจ และทำใจ
ส่วนหนึ่งเพราะเราเองไม่ได้เข้าบ้านด้วย และคนที่เข้ามา
ก็คงไม่รู้จะเข้ามาพูดคุยอะไรกับใคร
ช่วงนี้..เราเองยังจัดสรรเวลาไม่ได้เลย

17.20 น. ไปนั่งดูพี่ ๆ อ่านข่าวเหมือนเดิม ชิลยาวถึงเย็น
วันนี้ออกจะน่าเบื่อไม่มีอะไรให้ทำ นั่งดูและพูดคุยกับพี่ ๆ ผู้ประกาศ
และพี่ ๆ ทีมงานไปตามเรื่อง

มีเรื่องวุ่นวายของที่บ้านไม่รู้จบ เดี๋ยวดีกัน เดี๋ยวตีกัน
ทะเลาะกัน ด่ากัน เป็นวงเวียนวัฎจักรชีวิต ไม่รู้จบสิ้น
ยังไงเราก็จะย้ายออกไปเร็ว ๆ นี้แล้ว
ยิ่งยุ่งเกี่ยวมาก ก็ยิ่งเสียสุขภาพจิต
คนเราโตแล้วเนาะ เลือกและตัดสินใจได้เอง

18.40 น. ได้รับรู้ข่าวไม่ค่อยดีนัก คุณย่าเข้าโรงพยาบาล
หมดสติ หมอบอกว่าดีที่ส่งโรงพยาบาลทัน คุณย่าไม่ชอบดื่มน้ำ
แล้วก็เป็นโรคของคนสูงอายุ หมอตรวจแล้วบอกว่า
เป็นโรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบ กรวยไตอักเสบ
อะไรซักอย่าง

ตอนแม่โทรมาใจหายแว้บบเลย เวลาแม่โทรหาแล้วโทรนานๆ
เหมือนจะให้เรารับให้ได้ รู้สึกใจไม่ดีทุกที

รีบโทรหาอา ตอนนี้อยู่กับย่าบอกว่า นอนให้น้ำเกลืออยู่
ทานอะไรได้น้อย แต่ยังมีสติอยู่ ทำให้ค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย

19.30 น. นัดเพื่อนกินข้าวที่เซ็นทรัลลาดพร้าว
รีบกินรีบกลับ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า ไปรัฐสภากลัวจะไม่ทัน

23.30 น. กะว่าจะรีบนอน แต่ก็อ้อยอิ่ง ชีวิต....
พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า เริ่มอยู่โต๊ะการเมืองแล้ว
จะเป็นยังไงก็ว่ากันอีกที นอนดีกว่า.......